Шо заман Павел: – Сиз этеген недир? Неге йылайсыз, неге юрегимни сыныкъдырасыз? Мен Ерусалимге барып, байланмагъа чы нечик де, Раббибиз Исаны аты учун гьатта онда оьлмеге де гьазирмен, – деп жавап берди.
– Мен Киликиядагъы Тарсда тувгъан бир ягьудимен. Мен мунда, бу шагьарда, Гамалиелни алдында тарбиялангъанман. Ата бабаларыбызны Къанунуна мени тындырыкълы кюйде о уьйретди. Сиз барыгъыз да бугюнлерде нечик бусагъыз, мен де шолай Аллагь учун къасткъылып чалышагъанланы бири эдим.
Бу адам бир питнечи ва дюньяны гьар еринде яшайгъан бары да ягьудилени арасына хозгъавул салагъан назарет дин агъымыны башчыларындан бириси экенни биз токъташдыргъанбыз.
Алда мен капирлик этдим, гьызарлап юрюдюм, хатирлер къалдырдым. Амма Аллагь магъа рагьму этди, неге тюгюл де мен шо затланы англавсузлугъумдан ва иманым ёкълугъумдан эте эдим.