10 Павел тюпге тюшдю, огъар къапланып ятды ва ону къучакълап: – Кайгъырмагъыз, бу сав! – деди.
О ичине гире ва олагъа: – Бу пашманлыкъ, яс негер тарыкъдыр? Къыз оьлмеген, о юхлап тура, – дей.
Къатынны гёрюп, Раббини огъар языгъы чыгъа. Къатынгъа О: – Йылама, – дей.
Шолай да айтып, О: – Бизин къурдашыбыз Лазар юхлай, Мен барып ону уятайым, – деп къоша.
– Иман сала бусанг, Аллагьны макътавлугъун гёрежексен деп Мен сагъа айтмадыммы? – дей Иса огъар.
Эфтик деген бир жагьил улан терезеде олтургъан эди. Павелни узакъ сёйлевюню вакътисинде о бираз къалгъып тура эди. Сонг ону юху басып, о уьчюнчю къатдагъы терезеден йыгъылып гетди. Гётерип алып гелгенде, о оьлюп тура эди.