6 Ону уьстюне къарагъанда, гьар тюрлю гьайванланы, къыр жанланы, йыланланы ва къушланы гёрдюм.
Сонг Иса къолларын дагъы да ону гёзлерине сала. Бу адам гёзлерин ачып къарай. Ону гёзлери ачыла ва дагъы да къайтып яхшы гёреген бола.
Китапны ябып ва синагогну къуллукъчусуна къайтарып берип, Иса олтура. Синагогдагъыланы барысыны да гёзлери Огъар тикленип тура.
Шону уьстюнде ерде яшайгъан гьар тюрлю дёрт аякълы гьайванлар, сюйкелип юрюйген жанлар ва кёкден учагъан къушлар бола.
– Мен Яффа шагьарда дуа этип тура эдим. Аллагь магъа гьайран гёрюнюш гёрсетди: дёрт де мююшю тутулгъан бир уллу кетен шаршавгъа ошайгъан зат кёкден тюшюп тувра мени уьстюме багъып геле эди.
Сонг мен: «Петер, тур, буланы союп аша», – деген сесни эшитдим.
Петер ва Югьан огъар тигилип къарай. – Бизге бакъ, – дей Петер.