18 Бу сёзлени эшитген сонг, олар рагьатланалар. – Олай буса, товба этип, Аллагь ят халкълагъа да даимлик яшавну гёрме имканлыкъ берген экен, – деп, Аллагьгъа макътав этмеге башлайлар.
Мунда гелген сонг, бары да Исаны якъчыларын жыйып, Аллагь оьзлерден таба этген чакъы бары да затны, шолай да Аллагь ят халкълагъа да иманны къапуларын ачгъанны айталар.
Исагъа иман салгъанланы жыйыны йиберген адамлар Финикиядан ва Самариядан оьтегенде, ят халкълардан бирлери Аллагьгъа къайтгъанын айталар. Бу хабар бары да иман къардашлар учун бир уллу сююнч болуп токътай.
Шону эшитгенде, олар Аллагьгъа макътав этдилер. Олар Павелге булай айтды: – Гёресен чи, къардашым, ягьудилени арасында минглер булан Исагъа иман салагъанлар бар. Олар барысы да Мусаны Къанунуна бек гьюрмет этегенлер.
Биз буса барыбыз да, бетлерибизни перде булан япмайлы, Раббибизни макътавлугъуну шавласын гюзгюде йимик гёребиз ва Оьзюне ошай туруп ва ярыкъ макътавлукъ булан бирден бир шавлалана туруп тюрленебиз. Шону Раббибизни Ругьу эте.
Аллагьдан гелген къайгъырыв товба этивге гелтире, о да оьз гезигинде къутгъарылывгъа себеп бола ва гьёкюнчлюкге гьеч ер къоймай. Бу дюньяны къайгъырыву буса оьлюмге элте.