41 Бютюн халкъгъа тюгюл, янгыз Аллагьны янындан алданокъ сайлангъан шагьатлагъа, демек бизге – оьлюмден тирилген сонг Оьзю булан ашагъанлагъа ва ичгенлеге – ачыкъдан гёрсетген.
Иса олар булан тепсиде олтургъанда, экмекни де алып, шюкюр дуа эте ва ону сындырып олагъа бере.
О гьакъ гертиликге элтеген Аллагьны Ругьудур. Дюнья Ону къабул этмеге болмай, неге тюгюл Ону гёрмей ва танымай. Сиз буса Ону таныйсыз, неге тюгюл О сизин арагъызда тура ва сизин ичигизде яшап къалажакъ.
Узакъ къалмай бу дюнья Мени дагъы гёрмежек, амма сиз Мени гёрежексиз. Мен яшайман, шо саялы сиз де яшажакъсыз.
Ягьуда (Искариет тюгюл) Огъар: – Я Рабби! Неге Сен Оьзюнгню дюньягъа гёрсетмей, бизге гёрсетип къоймагъа сюесен? – деп сорай.
Мени сиз сайламадыгъыз, сизин Мен сайладым. Барып емиш гелтиригиз деп, сизге иш де тапшурдум. Мен сюеген зат – шо емишлер узакъ сакъланагъан емишлер болмакъдыр. Шо заман Атам, Мени атымдан не зат тилесегиз де, сизге бары да затны бережек.
Сиз де Мени гьакъымда шагьатлыкъ этме герексиз, неге тюгюл лап башынданокъ да сиз Мени булан бирчесиздир.
Иса гелип, экмек де, балыкъ да алып, олагъа бере.
Бир керен элчилер булан бирче олтуруп ашап турагъанда, Иса олагъа булай деген: «Ерусалимни къоюп гетмегиз. Атам ваъда этген затны гёзлеп туругъуз. О гьакъда сиз Менден эшитдигиз.
Ягьудилени уьлкесинде ва Ерусалимде Иса этген бары да ишлеге биз де шагьатбыз. Амма ягьудилер Исаны хачгъа илип оьлтюргенлер.
Оьзю булан бирче Галилеядан Ерусалимге гелгенлеге Иса хыйлы гюнлени узагъында гёрюнюп тургъан. Гьали олар халкъны алдында Исаны гьакъында шагьатлыкъ этип туралар.