Атам Магъа бары да затны инанып тапшурду. Атадан башгъа гьеч бирев Уланын танымас. Атаны да Уланындан ва Уланы Ону оьзюне аян этмеге сюеген гишиден къайры бирев де танымас.
Мен сизге тилде пасигьлик ва гьакъыл бережекмен, сизге къаршылыкъ гёрсетегенлени гьеч бириси де не ону инкар этмеге, неде огъар къаршы турмагъа болмажакъ.
Иса огъар булай дей: – Магъа тийме, неге тюгюл Мен гьали де Атамны янына чыкъмагъанман. Мени къардашларымны янына барып, олагъа айт: Мен Атамны ва сизин Атагъызны, Аллагьымны ва сизин Аллагьыгъызны янына чыгъаман.
Аллагьны къуллукъчусу ва Иса Месигьни элчиси болгъан мен Павелден саламлар! Аллагь мени Оьзю сайлагъанланы имангъа ва гьакъ гертиликге гелтирмек учун йиберген. Шо гьакъ гертилик буса Аллагь сюеген ёлда юрюмек булан байлавлу ва
Аллагь рази къалагъан кюйде яшамакъ учун, Ону гьакъындагъы билимден таба тарыкълы болагъан бары да зат Ону къудраты булан бизге берилди. О бизин Оьзюню яхшылыгъына ва макътавлугъуна ортакъчы болмагъа чакъырды.