Аллагьны тюз ёлун биле де туруп, оьзлеге аманат этилген сыйлы буйрукъдан гери тайышмакъдан эсе, шо тюз ёлну бирдокъда билмей къалмакълыкъ адамлар учун хыйлы да яхшы болур эди.
Шо затланы гьакъында о оьзюню бары да кагъызларында яза. Шо кагъызларда англамагъа къыйын бир бир затлар бар. Авам ва токъташмагъан адамлар, оьзге Сыйлы Язывланы маънасын иш этип къынгырлашдырагъаны йимик, шо затланы маънасын да къынгырлашдыралар ва шолайлыкъда оьзлени башына балагь гелтирелер.
Биз буса Аллагьныкибиз ва Ону таныйгъан бизге къулакъ асар. Аллагьныки тюгюллер бизге тынгламас. Гьакъ гертиликни Ругьун ялгъанны ругьундан биз муна шолайлыкъда айырмагъа болабыз.
Шо заман огъар сужда этмеге деп, аякъларыны алдында баш урдум. О буса магъа: – Шолай этме! Сен де, Исагъа гьалал къуллукъ этеген иман къардашларынг да йимик, мен де Аллагьны бир къуллукъчусуман. Аллагьгъа сужда эт! Аллагьны атындан сёйлемекни мурады Исаны гьакъында шагьатлыкъ этмекдир, – деп айтды.