Иса огъар булай жавап бере: – Ким Мени сюе буса, о Мени сёзлеримни кютер. О адамны Атам да сюер. Биз о адамны янына гелип, ону булан бирче яшап къаларбыз.
Мен бир юзюм борламан, сиз бутакъларысыз. Мени булан бирликдеги адам, Мен оьзю булан бирликдеги адам йимик, кёп емиш берер. Амма Менсиз сиз бир зат да этип болмассыз.
Къыяматгюн биз тартынмайгъан болсун учун, сююв юреклерибизде камиллешген даражасына етишген. Неге тюгюл де, Иса нечик болгъан буса, биз де бу дюньяда шолайбыз.
Шо заман аждагьа къатынгъа бек къазапланды. О къатынны къалгъан яшларына къаршы дав этмеге гетди. Олар Аллагьны буйрукъларын кютюп, Исагъа гьалал къуллукъ эте эдилер.