7 Бары да къайгъыларыгъызны Аллагьгъа тапшуруп къоюгъуз, неге тюгюл де О сизин гьайыгъызны эте.
Башыгъызгъа къайгъы этмек булан къайсыгъыз оьмюрюгюзню бираз сама да узатып болажакъсыз?
Опуракъны да не учун къайгъысын этесиз? Авлакъ чечеклени нечик оьсегенине бир къарагъыз чы: не загьмат тёкмейлер, неде йип ийирмейлер,
Шолайлыкъда: «Биз не ашайыкъ?», яда: «Не ичейик?», яда: «Не гиейик?» – деп дагъы къайгъы этмегиз ва сёйлемегиз.
Иса къайыкъны арт янында, ястыкъгъа баш да этип, юхлап тура. Якъчылары Ону уятып: – Устаз! Бизин батып бара турагъаныбызда Сени гьеч аваранг ёкъму? – деп сорайлар.
Иса якъчыларына булай дей: – Шогъар гёре сизге айтаман: яшамакъ учун не ашажагъыгъызны, чархыгъыз учун не гиежегигизни де гьайын этмегиз.
Шолай бир гиччи затны да этип болмай бусагъыз, къалгъан затланы не учун гьайын этесиз?
Ону къойларда гьайы ёкъ, неге тюгюл о ялчы.
Гьеч бир затгъа да къайгъырмагъыз, тилеклеригизни дуаларыгъызда шюкюрлюк булан Аллагьгъа тапшуругъуз.