Иса олагъа булай дей: – Сиз Сыйлы Язывларда язылгъанны бир де охумагъанмысыз дагъы? Усталар ташлап къойгъан таш кюрчюню аслу ташы болуп токътады. Раббибиз этген шо ишни гёрмеге де гьайран чы!
Симон олагъа Аллагьны яхшылыгъын тилеп дуа эте. Сонг Исаны анасы Мариямгъа булай дей: – Бу ятгъан Яш Исрайылда бир хыйлыланы ер болмакълыгъыны ва оьр болмакълыгъыны себеби болажакъ.
О къатынгъа буса олар: – Бизин иман салмагъыбыз янгыз сени сёзлеринге гёре тюгюл. Биз оьзюбюз Ону сёзлерин эшитдик ва О гертиден де дюньяны Къутгъарывчусу экенни билдик, – дейлер.
Бир заманларда биз де авлия, тынглавсуз болдукъ, алданып турдукъ, гьар тюрлю напсланы, кеп чегивлени къуллары болуп турдукъ. Бизин яшавубуз оьчлюкден ва гюнчюлюкден толгъан эди. Башгъаланы биз де гёрюп ярамай эдик, башгъалар бизин де гёрюп ярамай эди.