1 يَنَّ رَبِّ ي نُوح: «أَيَّ، آذَف شَخ دَلِّ أَنَّخ ي تَفلُوكث لَخاطَر أُفِيغَخ شَخ و أَحذَخ ذَصّالَح ڨ لَعباذ.
يَمَنِّ نَتش ذَمعاهذَ إِيذَخ: آذَف شَخ دِدرَرِيخ دلِوَشَخ دَلواشُن ن إِدرَرِيخ ي تَفلُوكث.
أُتاهَن ذَلحكايَث أَنُّوح: يكان نُوح ذَنبِ ذَصّالَح أُيَسَّن رَبِّ أَڨَّت.
ڨ واسدِين أَلِّ يَرسَم ذِيس أَطُّوفان، يُوذَف نُوح دلِوَشَس دِدرَرِيس سام، حام ديافَث دَلواشُنَنسَن ي تَفلُوكث.
يُوذَف نُوح دلِوَشَس دِدرَرِيس دَلواشُنَنسَن ي تَفلُوكث باش أَ مَنعَن سَڨ وامَن ن أَطُّوفان
كانَن لَسَّنِّين أَسَّنَن رَبِّ أُثَبعَن ڨ تُفلَيثَس وَڨُّورَن كان س أَدوِيس.
و أَمّاخ إِ يصار ڨ لِيّام أَنُّوح، سِين ذَيصار ڨ لِيّام نَبناذَم.
أَلِّ ثَثمَرَّذ قَبل، ماخ إِ يَثمَهَّل أَصّابر ن أَرَّب لِيّامَث إِيَبنَ نُوح أَلفلُوكَث أَنجَن أَسِّس س وامَن لَوسَ أَلَعباذ، يَعنِ ثمَنيَ ذ لَعباذ.