8 أَلِّ آيَڨ أَشَّر راو سَڨ أَشِّيظان، عَلَخاطَر أَشِّيظان يَغلَظ سَڨ أَمَزوار. باش أَ يخَرَّب أَلِّ يَڨِ أَشِّيظان ذ واه أَلِّ مَمِّس ن رَبِّ يُسَد ف أَلخَظرَس.
ذَمَدجَ شَم أَتّمَطُّوث تِمَثعارخِن دِيمَ، حَتَّ ذِدرَرِينُّم زادَ، نَتَّ أَيفَشَّخ إِخفَم أُشَم أَتَّلدغَذ سَڨ أَلعَرقُبَس.»
«آش إِهَمَّك ذِينَ، أَيَسُوع أَنّاصرِي؟ أَندرَ تُسَذَذ باش أَ خَنتَهلخَذ؟ نَتش أَسَّنَ ذ وِين شَخ، أَقَدُّوس نرَبِّ!»
يَنّاسَن: «زرِيغ بَليَس يُضَ سَڨ أَسمَ أَمَلبَرڨ.
أَلِّ ثكانَم تَڨُّورَم ذِيس أَمّاخ إِ ثَڨُّور أَدُّنيَثَ، أَتَّبعَم ڨ أَلقُوَّث ن أَشَّر أَلِّ ثخَدَّم س لَعباذ أَلِّ عصان رَبِّ.
و أَرَّب و أَليَسخِفش ف أَلملَيخاث أَلِّ غلَظَن، يَمَنِّ يلَوَّحثَن ڨ تَسَلَّسث ن جهَنَّم و نِهنِن ذ إِمكَتفَن ذِين أَل واس ن أَلحساب،
أَدّارَ يبان، نَزرِ و أَسنَشهَذ، أَنبَشراوَم س أَدّار دِيمَ أَلِّ يكان غَر دادَّ و يبَنانَ.
أَلِّ أَليَتَّڨش أَلحَق مُش أَسغِير رَبِّ حَتَّ ذ أَلِّ أَلِغِش أَمَّثنَس، و ساهَن أَمَّسنَن إِدرارِ ن رَبِّ د إِدرارِ ن أَشِّيظان:
تَسَّنَم أَلِّ أَلمَسِيح يَفَّغ باش أَ يَكَّس أَلغَلداث، و نَتَّ أَدِّيش حَتَّ أَلغَلدَث.
نَسَّن أَلِّ نَتشِن سَڨ رَبِّ، و أَلِّ أَدُّونيَث أَلكُل سَدُّ أَلقُوَّث ن أَشَّر.