Amo to nga kang mag-agto ang mga Samaritanhun kay Jesus, ginpangabay nanda tana nga magtiner anay kananda, kag nagtiner si Jesus kananda kang darwa ka adlaw.
Nagkuon sanda kadya sa bayi, “Kar-on nagtoo kami kana indi tungud kang imong ginhambal kanamun kundi tungud nga kami gid mismo ang nakabati kana. Kag naman-an run namun nga tana amo gid ang Manluluwas kang mga katawhan sa kalibutan.”
Ang Balaan nga Ispirito amo ang nagatugro kang kabuhi; ang lawas tana wara ti may mahimo. Ang pulong nga akun ginhambal kaninyo halin sa Ispirito nga nagatugro kang kabuhi.
Pero pag-abot kang Balaan nga Ispirito kaninyo, makabaton kamo kang gahum, kag magapanugid kamo sa katawhan nahanungud kanakun, indi lang rugya sa syudad kang Jerusalem kundi sa bug-os man nga probinsya kang Judea kag sa Samaria kag hasta pa gid sa tanan nga duuk kang kalibutan.”
Ginpapanaw sanda kang iglesia, kag pag-agi nanda sa Fenicia kag Samaria, ginsugid nanda rugto nga ang mga bukun ti Judio nagtoroo sa Dios, kag nagtugro dya kang tuman nga kalipay sa iglesia.
Pero kang magtoo sanda katong ginwali ni Felipe ang Mayad nga Balita nahanungud sa pagginahum kang Dios kag kay Jesu-Cristo, ginbawtisohan sanda—mga laki kag mga bayi.
Kar-on, pagkatapos nga makapamatuod sanda nahanungud sa Ginoo kag makapanugid kang anang pulong, nagbalik sanda sa Jerusalem, nga nagapangwali kang Mayad nga Balita sa mga kabaryohanan kang Samaria.
Wara ti bisan ano nga tinuga rugya sa may kalibutan nga nalipdan sa panuruk kang Dios; ang tanan makita gid kag hayag sa anang panuruk, kag kita tanan magapanabat kana nahanungud sa atun mga hinimoan.