3 О Иосиф пхэнляс пэ пхралэнги: — Мэ — о Иосиф! Дживиндо дага мо дад? Ай о пхрала нащи пхэнлэ ништо — аякха он сас шаштимэна.
— Элан мударас лэс тай тэ чяс андэ шуки ханинг, ай амарэ дадэски пхэнаса, кай лэс халяс вэшэско гайвани. Дэчи кан дикхас, со кан никлёл андар лэски сунэндэ.
Он пхэнлэ екхаврэски: — Галилям, кай амэ сидас хурлуки андар амарэ пхралэстэ. Амэ дикхлям лэски касывэти, кана ов мангелас амэн, ай амэ на шунасас, тай аки амэнги уло одова жэ хурлуки.
О Рувим пхэнляс: — Мэ вай пхэнавас тумэнги, ма керэн бэзя мамуй ко чяворо, ай тумэ на шунлянус! Акана авэл покиндима андар лэски ратэстэ.
Ов пхучляс лэнго такати, дэчи пхэнляс: — Ами сар си тумаро пхуро дад, савэстар тумэ пхэнэнас манги? Дживиндо ов дага?
Кана о Симон Пётар адава дикхляс, ов пэло ко чянга ки Исусески тай пхэнляс: — Наш мандар, Сагбуса, вай мэ мануш бэзяло!
Кана он алэ дувар, о Иосиф пхутэрдяспэс пэ пхралэнги, тай о фараони галило катар тухумя ки Иосифески.
— Кон Ту, Сагбуса? — пхучляс о Савл. — Мэ о Исус, Савэс ту кувдиес, — пхэнляс Ов.