Anɨb u, manö aij nɨpe u ram mɨnöŋ Jerusalem iƚ gɨ hag ñöm, hag ñɨ damöm, nɨbi bɨ ram mɨnöŋ gau gau magöŋhalö hag ñɨlö arö nɨŋöl göm, nɨbi bɨ nan si nan naij gɨpal gau, nɨhön gɨnɨg anɨg gɨpun, a göm, arö göm, Krais nɨp cɨg gɨlö nɨŋöl göm, nan naij prɨ kale u ƚɨk gɨ yunab,’ a gɨla.
Nɨhön gɨnɨg: Bɨ Kub hanɨp hagöm manö anɨg göl haga, ‘Yad hagnö, kale Juda nɨbi bɨ wasö gau kalɨp mailö kale mɨdmim, ram mɨnöŋ ke ke gau ammim, nɨbi bɨ gau magöŋhalö mailö anɨbu nɨŋlö nɨŋöl gɨ, yad kalɨp ud kamɨŋ yunabin,’ a ga,” a ga.
God Ana u abe, Bɨ nɨbi udnab nɨbi anɨbu abe, “Aue!” a gɨpil. Nɨbi bɨ manö anɨb i nɨŋeinaböl gau u rö nöp, “Aue!” a göl. Kale nɨbi bɨ ñɨg nan göp gau magöŋhalö auim! Aumim, ñɨg kamɨŋ magö ñeb u yɨharɨŋ ud ñɨŋim.