“Yad kalöp hagabin, nɨbi bɨ mɨhöp mɨnöŋ naböŋ iƚ i mɨdmil, manö hag adö añɨ lɨmil, Bapi yad kumi kabö adö laŋ mɨdöp u nɨp hag nɨŋeinabil u, hag nɨŋnabil rö gɨnab.
Kale nɨbi bɨ aij wasö u pen ñɨ pai kale gau, nan aij gau nöp ñɨnabim. Nap kale kumi kabö adö laŋ bɨ aij yabɨƚ u, piral gagnab; kale hag nɨŋnabim u, nɨpe kalöp nan aij ñɨnab.
“Nan nɨhön mɨdagainɨm u, God nɨp hag nɨŋbe kalöp ñɨnab. Pen nan rɨmnap uƚhai nɨŋnabim u, udnabim. Hanɨp ajöŋ hiɨk, a gɨmim, pak gu gɨpe, kalöp ajöŋ u hiɨknab.
Kale nöd Bapi nɨp hagmim, hib yad hagmim, nan ap hag nɨŋagpim. Pen mɨñi, hib yad hagmim hag nɨŋbe, hag nɨŋnabim rö nöp gɨnab nɨŋöm kale mɨñ mɨñ yabɨƚ gɨnabim.
Anɨb u, nan si nan naij gɨpim u, pen pen hag hiɨkmim, ne ke abe, añ mam gau abe, Bɨ Kub nɨp sabe gɨpe, nɨpe gö kalöp kamɨŋ lɨnɨm. Nɨbi bɨ Bɨ Kub hagöp rö gɨpal gau, nɨp sabe gɨlö, Bɨ Kub nɨpe kƚö nɨpe göm, ke yabɨƚ gɨnab.