9 “Anɨg hagainö, manö anɨbu kauyaŋ haga, ‘Nan nɨhön God nan ñɨŋeb a ga gau, hil gep a gɨmön hagagmön,’ a ga.
Pen nɨhön: nan ñɨŋbal anɨb gau, mɨdmagö aŋ yaŋ aragnab; hibur aŋ yaŋ nöp arö, hib halö kɨl yunaböl,” a ga. Jisas manö haga anɨbu, nan gau magöŋhalö ñɨŋeb nöp, asɨ masɨ gep rɨmnap mɨdagöp, a ga.
Hageia, manö anɨbu kauyaŋ haga, “Nan nɨhön nɨhön God nan ñɨŋeb a ga gau, hil gep a gɨmön hagagmön,” a ga.
Pida kalɨp haga, “Kale ke nɨŋbim, hon Juda nɨbi bɨ asɨ masɨ gɨ aij gɨpun. Juda nɨbi bɨ wasö gau aip ajagpun; ram kale aragpun. Pen yad naböŋ nɨŋnö, God yɨp manö ap haga. Nɨpe manö haga anɨbu, yad nɨbi bɨ rɨmnap asɨ masɨ mɨdpal, a gem, kalɨp asɨ masɨ gɨnam rö lagöp.
Ga anɨbu, ij mɨhau nɨgaŋ ga. Pen hainö nan wadɨ kub anɨbu ado gɨ kumi kabö adö laŋ ara.
“Hageia, yad pen hagnö, ‘Bɨ Kub. Wasö yabɨƚ! Nɨhön gɨnɨg ñöŋ a gɨmön hagpan? Hon Juda nɨbi bɨ nan hil gep anɨb gau nan rɨmnap ñɨŋagpin yabɨƚ,’ a gɨnö.
Hanɨp Juda kai manö ap ke hagöm, Juda nɨbi bɨ wasö gau kalɨp manö ap ke hagöm gagöp. Krais manö aij u nɨŋ udla u me, God nɨpe nan si nan naij gɨla gac mɨdmagö kalɨp aŋ daŋ mɨdeia u ƚɨk gɨ yua.
Nɨhön gɨnɨg: God nɨp sabe gun, aij a göp, a geinabun u, God manö nɨpe hagöp rö, nan magö anɨb gau magöŋhalö ke kamɨŋ aij rö nöp mɨdnab.