Neuze Menahem a skoas war Difsak ha war an holl re a oa gantañ, ha war e vro adalek Tirza. Dre ma n'he doa ket digoret he dorioù dezhañ, e skoas warni. Ha faoutañ a reas o c'hofoù d'hec'h holl zougerezed.
A bep tu ec'h eus galvet warnon ar spontoù evel d'un deiz gouel. Da zeiz kounnar an AOTROU den n'en deus tec'het na bevet. Ar re am boa mailhuret ha desavet, an enebour en deus o lonket.
ha lavar da Dir: Te, hag a zo o chom war vord ar mor, hag a ra kenwerzh gant ar pobloù eus inizi niverus, evel-henn e komz an Aotrou AOTROU: Tir, lavaret ec'h eus: Me a zo peurvat a gaerder!
Setu perak e savo un tousmac'h e-touez da bobl, ha da holl greñvlec'hioù a vo distrujet, evel m'en deus Shalman distrujet Bet-Arbel da zeiz an emgann. Ar vamm a voe bruzunet gant ar vibien.
O diaraogin evel un arzhez pa'z eo lamet he re vihan, hag e freuzin krogen o c'halon, hag o lonkin eno evel ul leonez, ha loen ar parkeier o lakaio a-dammoù.
Setu perak evel-henn e komz an AOTROU: Da wreg a c’hastaouo e kêr, da vibien ha da verc'hed a gouezho dre ar c'hleze, da bark a vo lodennet gant ar gordenn, te a varvo war un douar dic'hlan, Israel a vo kaset en harlu er-maez eus e vro.