Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Mazhev 22:4 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned

4 Kas a reas adarre mevelien all, en ur lavarout: Lavarit d’ar re a zo bet pedet: Setu, va lein am eus fichet, lazhet em eus va ejened ha va loened lard, pep tra a zo prest, deuit d’an eured.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Testamant Nevez 1897 (Jenkins)

4 Kas a reaz adare mevelien all en eur lavaret dezhe: Livirit d’ar re a zo pedet: Va lein em euz preparet: va eujened ha va loened lard a zo lazet, ha pep tra a zo prest; deuit d’an eured.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Aviel revé St. Maheu troeit é Brehonec Guénet 1858

4 Ean e gassas hoah méhuélion arall eit laret tehai: Campenet e mès ur prèd, lahet e mès en éhein, hag er péh em boé laqueit de lardein; daré‐é ol en treu, deit d’en æréd.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Mazhev 22:4
18 Iomraidhean Croise  

N'eo ket fellet dezho sentiñ ha n'o deus ket bet soñj eus ar burzhudoù az poa graet en o c'heñver. Met e reudjont o gouzoug, hag en o disentidigezh, e tibabjont ur penn evit distreiñ d'ar sklavelezh. Met te a zo un Doue a bardon, trugarezus ha truezus, gorrek da gounnariñ ha fonnus e madelezh, ha ne'c'h eus ket o dilezet.


Rak, Aotrou, te a zo mat hag hegarat, leun a vadelezh evit an holl re a c'halv ac'hanout.


Gwelloc'h eo ur pred geot gant karantez, eget un ejen stank gant kasoni.


Deuet on em liorzh, va c'hoar, va fried. Dastumet em eus va mir gant va louzoù-frondus, debret em eus va zerennoù gant va mel, evet em eus va gwin gant va laezh. Debrit, mignoned, en em vezvit gant karantez!


Kas a reas adarre servijerien all, kalz muioc’h eget ar re gentañ, hag e rejont dezho an hevelep tra.


Met ne rejont van ebet ouzh kement-se hag ez ejont, unan d’e bark, unan all d’e genwerzh,


Neuze e lavaras d’e vevelien: An eured a zo prest, met ar re a oa bet pedet dezhi ne oant ket dellezek anezhi.


Da goulz goan, e kasas e vevel da lavarout d’ar re a oa bet pedet: Deuit, rak pep tra a zo prest bremañ.


Met resev a reot un nerzh pa zeuio ar Spered-Santel warnoc’h, hag e viot va zestoù e Jeruzalem, en holl Judea, e Samaria ha betek pennoù pellañ an douar.


Met Paol ha Barnabaz a lavaras dezho gant hardizhegezh: Deoc’h-c’hwi e oa ret da gentañ reiñ da anavezout ger Doue, met, pa daolit anezhañ kuit hag en em varnit hoc’h-unan dizellezek eus ar vuhez peurbadus, setu, ni en em dro war-zu ar baganed.


Eñ ha n’en deus ket espernet e Vab e-unan, met en deus e roet evidomp holl, penaos ne roio ket pep tra deomp gantañ?


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan