3 Kement-se eo ar pezh a raimp, mar plij gant Doue.
3 hag euz ar varn eternel, ha kement‐se a raimp, mar permet Doue.
hag e kimiadas diouto, en ur lavarout: Ret eo din a dra-sur lidañ ar gouel a zeu e Jeruzalem. Distreiñ a rin d’ho kwelout, mar plij gant Doue. Hag ez eas kuit dre vor eus Efez.
en hevelep doare ma’z in d’ho kavout gant levenez, dre volontez Doue, ha ma tiskuizhin en ho touez.
Rak ne fell ket din ho kwelout ar wech-mañ en ur dremen, met ec’h esperan e chomin ganeoc’h un nebeud amzer, mar plij gant Doue.
Met mont a rin prest en ho touez, mar fell d’an Aotrou, hag ec’h anavezin nann ar c’homzoù met ar galloud eus ar re a zo en em c’hwezhet.
Rak ar re a zo bet ur wech sklêrijennet, o deus tañvaet an donezon neñvel, o deus bet o lod er Spered-Santel,
Kentoc’h e tlefec’h lavarout: Mar fell d’an Aotrou, e vevimp hag e raimp an dra-mañ pe an dra-se.