22 Goude e c'halvas he gwaz hag e lavaras dezhañ: Degas din, mar plij, unan eus ar servijerien hag un azenez, hag ez in betek den Doue, hag e tistroin.
Pignat a reas, hag e c'hourvezas anezhañ war wele den Doue, hag e serras an nor warnañ, hag ez eas er-maez.
Eñ a lavaras: Perak e fell dit mont d'e gavout hiziv? N'eus nag al loar nevez nag ar sabad. Hi a respontas: Mont a ra!
Hag e reas dibrañ an azenez, hag e lavaras d'he servijer: Kas buan ha na c'horreka ken na lavarin dit.
Kae, kerzh en arbenn dezhi ha lavar dezhi: Ha mont a ra mat an traoù ganit, ha gant da bried, ha gant ar bugel? Hi a lavaras: Mont a ra!
Ar c’hoarezed eta a gasas da lavarout dezhañ: Aotrou, setu, an hini a garez a zo klañv.
Evel ma’z emañ Lidda tost ouzh Jope, an diskibien, o vezañ gouezet e voe Pêr eno, a gasas daou zen d’e gavout ha d’e bediñ da zont hep dale d’o zi.