moʹ un te akeʹ ngan ncoʹ, ngan abeʹ un aheʹ iaʹ senteng ke ti jaʹat neng ikoʹ. Kadoʹ kelunan nceʹ dalem lepoʹ ini iaʹ akeʹ ke un.” Pekina dau Tuhan me Paulus.
Kun nceʹ taʹan Tuhan nai pisiu ngan nceʹ: ‘Sangkit coʹ, tai ne ikoʹ nyelarai mecin lepoʹ Yerusalim ne, moʹ abeʹ dulu kina ke ngelan dau tugen katuk koʹ iaʹ penco dau heʹ puʹo,’ kun dau Tuhan makeʹ.
Neng alem iaʹ uʹo ina, nai kun Tuhan nekejeng dudo Paulus, kun dau ue: “Bawaʹ ne ading Paulus, moʹ lepa ne ikoʹ badaʹ ban ncoʹ tugen neng akeʹ kaʹ lepoʹ Yerusalim, pekina pelaʹa atek koʹ ke tai lete badaʹ ban ncoʹ tugen neng akeʹ kaʹ lepoʹ Rum laʹa ʹo.”
Un kaʹ lepoʹ Damsik, un ca laki iaʹ bayaʹ katuk Tuhan, ngadan ne Ananias, Tegoʹ ca tau ue, kenai Tuhan luhaʹ neng penaʹat te. Kun dau Tuhan neng ia: “Ananias.” Kun Ananias mipa ia: “Akeʹ te ini Tuhan.”
Tisen te ikem kumpin puyan dulu nyakit ameʹ ngan panyi ameʹ kaʹ lepoʹ Pilipi, kena kenai meʹ palaʹ ikem kaʹ Tesalunika. Naʹ pe ia pekina, Allah le iaʹ naʹ akang mameʹ, man meʹ badaʹ Denga Injil iaʹ nai cen ia, kenuen pe kadoʹ diaʹ ke nyekang nge.