Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Tîmotʼêyo II 4:7 - Peymana Nû (Încîl)

7 Lecêda ez qenc rʼevîm, min rʼîya xwe qedand, bawerî xwey kir.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Kurmanji Încîl

7 Min tekoşîna qenc kir, min hevbezîna xwe qedand û min bawerî parast.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Пәймана Ну (Инщил)

7 Ләщеда әз ԛәнщ рʼәвим, мьн рʼийа хԝә ԛәданд, баԝәри хԝәй кьр.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

7 مِن شَره قَنج دا شَر گِریَ، مِن مسابقَ خُلاص گِریَ، مِن ایمانا خو خُدان گِریَ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Tîmotʼêyo II 4:7
22 Iomraidhean Croise  

Lê Ewî got: «Hê xwezî li wan, yêd ku xebera Xwedê dibihên û pêk tînin».


Û tʼoximêd kʼetine nav eʼrdê qenc ew in, yêd ku bi dilê sax û qenc xeberê dibihên, dilê xweda xwey dikin û bi sebir berê xwe didin.


Min Tu wan merivava eʼyan kirî, yêd ku Te ji dinyayê dane Min. Ew yêd Te bûn, Te ew dane Min û wana gotina Te xwey kir.


Îsa wanrʼa got: «Xwarina Min ew e, ku Ez xwestina Yê ku Ez şandime bikim û şixulêd Wî bînime sêrî.


Gava Yûhʼenna şixulê xwe ser hevda anî, got: ‹Hûn bona min çawa difikirin, ez kʼî me? Ez ne Ew im, bona kʼîjanî hûn difikirin. Lê va ye Ew pey min tê, ku ez ne hêja me benê çarixêd nigêd Wî vekim›.


Lê ez eʼmirê xwe layîqî tʼu tiştî nakim, tʼenê dikim bigihîjime meremê xwe û wê qulixa ku min ji Xudan Îsa standîye bînime sêrî, awa gotî Mizgînîya kʼerema Xwedê bi meʼrîfetî dannasîn kim.


Ez çûm, çimkî Xwedê ber min vekir, ku herʼim. Û min ew Mizgînî li wan da hʼesandinê, ya ku ez nava necihûyada dannasîn dikim, lê ev yek min yêd serekerʼa başqe digot. Min nexwest ku ez badîhewa bibezim yan bezîbim.


Niha jî hûn nava wî şerʼîda ne, kʼîjan ku we ser min dît û niha bona min dibihên.


Vê tʼemîyê ez didime te, lawê min Tîmotʼêyo, li gora wan pʼêxembertîyêd ku pêşda bona te bûn, wekî tu bi wan şerʼê xweyî qenc bikî,


Leca bawerîyêda qenc birʼeve, jîyîna hʼeta-hʼetayê qazinc ke, kʼîjanêrʼa tu hatî gazîkirinê û li ber gelek şeʼda te ew îqrara qenc îqrar kir.


Tîmotʼêyo! Çi ku li te hate spartinê xwey ke. Ji gotinêd pʼûçʼe hʼeram û şerʼ-deʼwa dûr be, ku bi derew navê «zanebûn» dane ser.


Ew tiştêd qence ku li te hatine spartinê bi wî Rʼuhʼê Pîrozî nava meda xwey ke.


Lê te nasîya xwe daye hînkirin, rʼabûn-rʼûniştin û nêt-meremê min, bawerî, sebir û hʼizkirina min, bînfireyî,


Te ku tʼemîya Min xwey kir û sebir kir, Ezê jî te ji wî wextê cêrʼibandinê xwey kim, ya ku wê bê ser tʼemamîya dinyayê, ku binelîyêd li rʼûbarî dinê bicêrʼibîne.


Ez haş ji kirêd te heme. Va Min derîkî vekirî danîye ber te, ku tʼu kes nikare dade. Ez zanim ku qewata te hinekî heye û te gotina Min xwey kir û navê Min înkʼar nekir.


Hingê ji wan her yekîrʼa çuxêd çîle-qerqaş hatine dayînê û wanrʼa hate gotinê, ku hinek wext jî hêsa bin, hʼeta ku hʼesabê heval-xulamêd wan û xûşk-birêd wane ku wê mîna wan bêne kuştinê, tʼemam be.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan