Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Tîmotʼêyo II 2:19 - Peymana Nû (Încîl)

19 Lê belê hʼîmê ku Xwedê danî qedîm dimîne û ev mor ser e: «Xudan yêd pʼara Xwe nas dike» û «Her kesêd ku navê Xudan hildane ser xwe, bira ew ji neheqîyê dûr bin».

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Kurmanji Încîl

19 Lê belê bingeha ku Xwedê danî, saxlem disekine û ev mor li ser e: «Xudan, yên xwe nas dike» û «Her kesê ku navê Xudan eşkere dike, bila ew xwe ji neheqiyê dûr bixe».

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Пәймана Ну (Инщил)

19 Ле бәле һʼиме кӧ Хԝәде дани ԛәдим дьминә у әв мор сәр ә: «Хӧдан йед пʼара Хԝә нас дькә» у «Һәр кәсед кӧ наве Хӧдан һьлданә сәр хԝә, бьра әԝ жь нәһәԛийе дур бьн».

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

19 بله خیمه قاهیمَ گو خدا دانایَ، سَرپِیایَ و بِ وه نِویساره مُهر بویَ گو: «خاده اَو مِرُوه گو یه وینَ ناس دِگَت،» و «هَچی کَسه ناوه خاده تینیتَ اَزمان، دِبی ژه پیسیتیه وَقَطِت.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Tîmotʼêyo II 2:19
69 Iomraidhean Croise  

Çimkî mesîh û pʼêxemberêd derew wê derên, nîşan û kʼeremetêd mezin bikin, ku bikaribin bijartîyêd Xwedê jî bixalifînin.


Niha herʼin hʼemû mileta hîn kin û wana bi navê Bav, Kurʼ û Rʼuhʼê Pîroz binixumînin


Hingê Ezê aşkere wanrʼa bêjim: ‹Ji Min dûr kʼevin, neheqno! Min hûn tʼu car nas nekirine›.


Baran barî, ba û lêyî rʼabûn, wê malê xistin, lê ew mal hilneşîya, çimkî hʼîmê wê ser kêvir bû.


Wana jêrʼa zîvek anî. Ewî ji wan pirsî: «Ev navê nivîsar û sifet yê kʼê ye?» Wana got: «Yêd Qeyser in».


Çimkî mesîh û pʼêxemberêd derew wê derên. Wê nîşan û kʼeremeta bikin, heger dest wanva bê, wê bijartîya jî bixalifînin.


Lê Ewê bêje: ‹Ez werʼa dibêjim, Ez nizanim ku hûn ji kʼu ne. Ji Min dûr kʼevin, hûn hʼemûyêd ku neheqîyê dikin!›


Ew mîna merivekî ye, yê ku malê çêdike, eʼrdê dikʼole kʼûr dike, hʼîmê wê li ser kêvir datîne. Û gava lêyî rʼadibe, çʼem li wê malê dixe, ew nahʼeje, çimkî rʼind hatibû çêkirinê.


Ez im şivanê qenc. Ez yêd Xwe nas dikim û yêd Min jî Min nas dikin,


Ez bona we hʼemûya nabêjim, çimkî Ez zanim Min kʼîjan bijartine. Lê gerekê nivîsar bê sêrî: ‹Yê ku nanê Min xwar pʼehʼîn avîte Min›.


Yê ku şeʼdetîya Wî qebûl dike, ew mak dike ku Xwedê rʼast e.


ew dît anî Entakyayê. Ewana hevrʼa tʼemamîya salekê tʼevî civînê dicivîyan û gelek cimeʼt hîn dikirin. Pêşîyê Entakyayêda şagirt «mesîhî» hatine navkirinê.


wekî hʼerçê merivêd mayîn û hʼemû necihûyêd ku navê Min ser wan e, li Xudan bigerʼin.


Vir jî alîyê serekêd kʼahînada hʼukumê wî heye, hʼemûyêd ku gazî navê Te dikin bigire».


Xwedê dest ji cimeʼta Xwe nekir, kʼîjan pêşda bijartibû. Yan hûn nizanin serhatîya Êlyasda nivîsar çi dibêje çawa, wî şikîyatê Îsraêlê li Xwedê dikir digot?


Hʼizkirina we hʼilekʼarî nîbe, ji xirabîyê zivêr bin, xwe li qencîyê bigirin.


Min diceʼdand ku wan dera Mizgînîyê dannasîn kim, kʼîderêd bona navê Mesîh nehatibû bihîstinê, wekî nebe ku ez ser hʼîmê hinekêd din çêkim.


û necihû bona rʼeʼma Wî şikirîyê bidine Xwedê. Çawa nivîsar e: «Bona vê yekê Ezê nav necihûyada pesinê Te bidim û eşqî navê Te bistirêm».


Em zanin ku her tiştîda Xwedê dike ku wanrʼa bibe qencî, yêd ku Wî hʼiz dikin û li gora qaz-qudreta Wî gazîkirî ne.


Gava kurʼik hê nebibûn, hê qencî-xirabî nekiribûn, Rʼêvêkayêrʼa hate gotinê: «Yê mezin wê xulamtîyê li yê biçʼûk bike». Ev yek bû, wekî qirara Xwedê weke bijartina Wî derê, ne ku kirava girêdayî be, lê li gora gazîya Xwedê be.


civîna Xwedêye Korintʼêrʼa, buhurtî-jibarebûyîyêd yektîya Mesîh Îsada, yêd pîrozbûnêrʼa gazîkirî, tʼevî wan hʼemûyêd ku her dera gazî navê Xudanê me Îsa Mesîh dikin, Ew Xudanê wan û me ye:


Lê heger yek Xwedê hʼiz dike, ew ji alîyê Wîva naskirî ye.


Em ku xweyê van soza ne delalno, de em xwe ji hʼemû kʼirêtîya qalib û rʼuhʼê xwe paqij kin û bi xofa Xwedê lap buhurtî-jibare bin.


Lê niha ku we Xwedê nas kirîye, lê belê Xwedê jî hûn nas kirine, hûn çawa dîsa vedigerʼine ser wan sixirêd vê dinêye bêqewate ne tʼu tişt û dîsa dixwazin xulamtîyê wanrʼa bikin?


Hûn ser wî rʼikʼinê şandîya û pʼêxembera avakirî ne, kevirê eʼnîşka kʼîjanî Mesîh Îsa Xwexa ye.


ji kʼîjanî her qebîleke eʼrd û eʼzmana navê xwe distîne.


Û Rʼuhʼê Xwedêyî Pîroz neêşînin, bi Kʼîjanî hûn bona Rʼoja Azayîyê hatine morkirinê.


Lê heger ez derengî jî bikʼevim, tê zanibî gerekê çawa mala Xwedêda rʼabin-rʼûnên, ya ku civîna Xwedêyê sax e, stûn û hʼîmê rʼastîyê ye.


Bi vî tiherî ewê xwerʼa xiznekê tʼop kin, hʼîmekî qenc bona axretê, wekî wê jîyîna ku rʼastî jîyîn e qazinc kin.


Çimkî ew hîvîya wî bajarê xweyîrʼikʼinê miqerʼm bû, eʼfirandar û avakirê kʼîjanî Xwedê ye.


Awa delalno, hûn ku hîvîya van yeka ne, bikin ku Ew we bêlekʼe û bêqusûr eʼdilayîyêda tʼevî Xwe bibîne.


Hinek ji nava me derkʼetin, lê ew ne ji me bûn. Heger ew ji me bûna, wê tʼevî me bimana. Lê ew ji nava me derkʼetin, ku eʼyan be, ew hʼemû ne ji me bûn.


Ew ceʼnewirê ku te dît, wextekê hebû, lê niha tʼune. Ewê zûtirê ji gelîyê hey-wayê derkʼeve û herʼe unda be. Binelîyêd rʼûbarî dinêye ku navêd wan ji wextê eʼfirandina dinyayêda kʼitêba jîyînêda nehatine nivîsarê, wê eʼcêbmayî bimînin, gava wî ceʼnewirî bibînin, yê ku hebû û niha tʼune, lê wê hebe.


Ez haş ji te heme ku tu li kʼu derê dimînî, awa gotî li wî cîyê ku tʼextê mîrêcin lê ye. Tu navê Min qewîn digirî û te bawerîya xweye hindava Minda wan rʼoja jî înkʼar nekir, gava şeʼdê Minî amin Antîpas nava weda hate kuştinê, wî cîyê ku mîrêcin lê dimîne.


Donzdeh hʼîmêd sûra bajêr hebûn, li ser wan her donzdeha navêd her donzdeh şandîyêd Berx nivîsar bûn.


Ewê rʼûyê Wî bibînin û navê Wî wê li ser eʼnîya wan hebe.


Ez haş ji kirêd te heme. Va Min derîkî vekirî danîye ber te, ku tʼu kes nikare dade. Ez zanim ku qewata te hinekî heye û te gotina Min xwey kir û navê Min înkʼar nekir.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan