Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




شُله رسولا 11:26 - Peymana Nû (Încîl)

26 ew dît anî Entakyayê. Ewana hevrʼa tʼemamîya salekê tʼevî civînê dicivîyan û gelek cimeʼt hîn dikirin. Pêşîyê Entakyayêda şagirt «mesîhî» hatine navkirinê.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Kurmanji Încîl

26 û gava wî ew dît, ew anî Entakyayê. Salek sax ew bi hev re tevî civîna bawermendan diciviyan û gelek mirov hîn dikirin. Û cara pêşî li Entakyayê ji şagirtan re gotin: «Xirîstiyan».

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Пәймана Ну (Инщил)

26 әԝ дит ани Әнтакйайе. Әԝана һәврʼа тʼәмамийа саләке тʼәви щьвине дьщьвийан у гәләк щьмәʼт һин дькьрьн. Пешийе Әнтакйайеда шагьрт «мәсиһи» һатьнә навкьрьне.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

26 وقته اَو پَیدا گِر، اَو اینا اَنطاکیه. اَو سالَگه تمام گَل مِرُوه کلیسایه خِر دِبون و دَرس دِدانَ جَماعَتَگه عَظیم. شَهره اَنطاکیه دا بو گو شاگِرد بُ جارا اَوِلی مسیحی هاتنَ گازی گِرِن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




شُله رسولا 11:26
34 Iomraidhean Croise  

Niha herʼin hʼemû mileta hîn kin û wana bi navê Bav, Kurʼ û Rʼuhʼê Pîroz binixumînin


Îsa û şagirtêd Wî jî bona deʼwatê hatibûne tʼeglîfkirinê.


Wan rʼojada Petrûs nava bawermendada rʼabû, (ku li wir qasî sed bîst merivî bûn) û got:


Lê nava wanda hinek ji merivêd Qubrisê û Kûrênê hebûn, ku gava çûn kʼetine Entakyayê, yûnanarʼa jî xeber didan, Mizgînîya Xudan Îsa didan.


Bona wan ev deng-beʼsa gihîşte civîna Orşelîmê, Barnabas şandine Entakyayê.


Wan rʼoja ji Orşelîmê pʼêxember berjêrî Entakyayê bûn.


Hingê şagirtêd Entakyayê qirar kirin ku ji destê kʼêva çiqas tê alîkʼarîyê bona bawermendêd Cihûstanê bişînin.


Lê gava şagirta dora wî girt, ew rʼabû kʼete bajêr û rʼoja dinê tʼevî Barnabas rʼabû çû Dêrbê.


Dilê şagirta dişidandin û dil didane wan, ku bawerîyêda bimînin û digotin: «Gerekê em bi gelek cefakʼişandinê bikʼevine Pʼadşatîya Xwedê».


Wana bona her civînekê berpirsîyar kʼifş kirin, bi rʼojî dua kirin û ew spartine wî Xudanê ku bawerîya xwe jê anîbûn.


Gava hatin, civîn li hev civandin û wanrʼa gilî kirin, ku Xwedê tʼevî wan çi tişt kirine û çawa dergehê bawerîyê ber necihûya jî vekir.


Li wir gelek wext tʼevî şagirta man.


Apolo ku xwest herʼe Axayayê, bira dil dane ber û şagirtarʼa jî neʼmek nivîsîn ku wî qebûl kin. Gava gihîşte wir, ew gelekî kêrî wan hat, yêd ku bi kʼerema Xwedê bibûne bawermend.


Lê gava hineke serhʼişk miqabil derkʼetin û li ber cimeʼtê Rʼîya Xudan bêhurmet dikirin, Pawlos ji wan qetîya, şagirt başqe kirin û her rʼoj dersxana Tîranoda wanrʼa dikʼete xeberdanê.


Gava qalme-qalm seqirʼî, Pawlos gazî şagirta kir, dil da wan û xatirê xwe ji wan xwest, rʼabû çû Mekedonyayê.


Ji nava weda jî merivê derên û tiştêd xêlif wê xeber din, ku şagirta pey xwe bibin.


Me şagirt dîtin, em hʼeft rʼoja li wir man. Wana bi Rʼuhʼê Pîroz digote Pawlos ku neçe Orşelîmê.


Egrîpa Pawlosrʼa got: «Te tʼirê tu usa zû dikarî min bikî mesîhî?»


Wan rʼojada gava şagirt zêde dibûn, cihûyêd ku yûnanî xeber didan hindava cihûyêd îbranîda bîna xwe teng dikirin, çimkî xurekê ku her rʼoj dihate belakirinê nedigihîşte jinebîyêd wan.


Eva yeka hʼemû bawermenda xweş hat û ev merivana bijartin: Steyfan, merivekî bi bawerî û Rʼuhʼê Pîrozva tʼijî, Fîlîpo, Prokoro, Nîkanor, Tîmon, Parmênas û Nîkoloyê ji Entakyayê, ku ji pʼûtpʼaristîyê hatibû ser bawerîya cihûya.


xwarin xwar û qewata wî hate cî. Çend rʼoja Şawûl cem şagirtêd Şamêda ma.


Yafa nêzîkî Lîdayê bû. Gava şagirta bihîst ku Petrûs li wir e, du merî şandin hîvî kirin û gotin: «Derengî nebe zû were cem me».


Berî her tiştî, ez dibihêm, gava ku hûn dicivine civînê, nava weda dibe dutîretî û kêm-zêde ez bawer dikim.


Çawa beden yek e û gelek endemêd wê hene, lê dîsa ew hʼemû hevrʼa bedenek in, usa jî Mesîh e.


Heger tʼemamîya civînê pêva bicive û hʼemû jî zimanêd xerîb xeber din, hingê hineke nezan yan nebawer bikʼevine hindurʼ, wê nebêjin: «Evana dîn bûne»?


Bona vê yekê min Tîmotʼêyo ser weda şand, lawê xweyî delal û hindava Xudanda amin. Ewê wan rʼê-dirbêd mine Mesîh Îsada girtî bike bîra we, ku ez çawa li her dera, hʼemû civîna hîn dikim.


ji kʼîjanî her qebîleke eʼrd û eʼzmana navê xwe distîne.


Çima ew nînin, yêd ku wî navê qenc bêhurmet dikin, kʼîjan ser we ye?


Heger hûn bona navê Mesîh bêne rʼezîlkirinê, hûne xwezilî ne, ku usa ye Rʼuhʼê xweyîrʼûmet, Rʼuhʼê Xwedê ser we danîye.


Lê heger cefê bikʼişîne çawa mesîhî, bira şerm neke, lê şikirîyê bide Xwedê bona vî navî, ku ser wî ye.


Lê çi derheqa weda ye, ew Rʼuhʼê ku we ji Mesîh standîye, nava weda dimîne. Îdî ne hʼewce ye, ku yek we hîn ke, çimkî Rʼuhʼ bona her tiştî we hîn dike û çi ku hîn dike rʼast e, ne derew e. Çawa Ewî hûn hînkirin, nav Mesîhda usa bimînin.


Ez vê tʼemîyê didime te: Zêrʼê ku bi êgir hatîye safîkirinê ji Min bikʼirʼe, wekî tu dewletî bî û kʼincêd çîle-qerqaş ji Min bikʼirʼe, ku li xwe kî, wekî şerma teʼzîbûna te bê nixamtinê, usa jî dermanê çʼeʼva, ku li çʼeʼvêd xwe dî, wekî bibînî.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan