Яҳудо 1:1 - Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹ Салом ба ҳамаи онҳое, ки Худо Падар даъват кардааст, дӯст доштааст ва ба воситаи Исои Масеҳ дар паноҳаш нигоҳ медорад. Ман, Яҳудо, ки хизматгори Исои Масеҳ ва бародари Яъқуб ҳастам,

Китоби Муқаддас 1992 1999

¹ Яҳудо, ки бандаи Исои Масеҳ ва бародари Яъқуб аст, ба даъватшудагоне ки дар Худои Падар тақдис ёфтаанд ва дар Исои Масеҳ маҳфузанд:

Яҳудо 1:1 Iomraidhean Croise

Матто* 10:3

Филиппус ва Барталмо, Тумо ва Матто (оне ки андоз ҷамъ мекард), Яъқуби писари Ҳалфой, Таддо,

Матто* 13:55

Магар Ӯ ҳамон Исои писари дуредгар нест, ки модараш Марям ва бародаронаш Яъқубу Юсуфу Шимъуну Яҳудо ҳастанд?

Марқӯс* 3:18

Андриёс, Филиппус ва Барталмо, Матто ва Тумо, Яъқуби писари Ҳалфой ва Таддо, Шимъуни Ватандӯст

Марқӯс* 6:3

Магар Ӯ ҳамон дуредгар нест, ки модараш Марям, бародаронаш Яъқуб, Юсӣ, Яҳудо ва Шимъун ҳастанд ва хоҳаронаш ҳам дар байни мо зиндагӣ мекунанд?» Онҳо дар ҳаққи Исо шакку шубҳа карданд.

Инҷили Луқо 6:16

Яҳудои писари Яъқуб ва Яҳудои Исқарютӣ, ки оқибат хиёнаткор мешавад.

Юҳанно* 12:26

Ҳар кӣ ба Ман хизмат мекунад, бояд аз пасам ояд ва ҳар ҷое, ки Ман ҳастам, хизматгорам низ ҳамон ҷо мешавад. Касеро, ки ба Ман хизмат мекунад, Падарам сарфароз менамояд.

Юҳанно* 14:22

Яҳудои дигар, на он Яҳудои Исқарют гуфт: «Хоҷа, ин чӣ тавр мешавад, ки Ту Худро ба мо зоҳир мекунӣ, аммо на ба ҷаҳон?»

Юҳанно* 15:16

Шумо Маро интихоб накардаед, балки Ман шуморо интихоб карда, таъйин намудаам, ки рафта мева биёред, ки то абад мемонад. Он гоҳ ҳар чи ба номи Ман аз Падар талаб кунед, Ӯ ба шумо медиҳад.

Юҳанно* 17:15

Ман талаб намекунам, ки Ту онҳоро аз ҷаҳон бибарӣ, аммо мехоҳам, ки онҳоро аз шайтон муҳофизат намойӣ.

Юҳанно* 17:17

Ба воситаи ҳақиқат онҳоро барои Худ ҷудо кун, каломи Ту ҳақиқат аст.

Юҳанно* 17:19

Ман ба хотири онҳо Худро ба Ту бахшидам, то ки онҳо низ ба воситаи ҳақиқат худро ба Ту бахшида тавонанд.

Юҳанно* 6:39

Хости Фиристандаи Ман ин аст, ки аз он касоне, ки Ӯ ба Ман ато кардааст, ҳеҷ якеро аз даст надиҳам, балки дар рӯзи қиёмат онҳоро зинда гардонам.

Корнома* 1:13

Чун ба шаҳр расиданд, Петрус, Юҳанно, Яъқуб, Андриёс, Филиппус, Тумо, Барталмо, Матто, Яъқуби писари Ҳалфой, Шимъуни Ватандӯст ва Яҳудои писари Яъқуб ба ҷойи зисташон – ба болохона баромаданд.

Корнома* 20:32

Акнун шуморо ба Худо ва ба каломи файзбахши Ӯ месупорам. Ин калом қудрат дорад, ки шуморо устувор намуда, дар қатори халқи покшудаи Худо меросхӯр гардонад.

Корнома* 27:23

Имшаб фариштаи Худое, ки ба Ӯ тааллуқ дораму хизмат мекунам, ба пешам омада,

Румиён* 1:1

Ман Павлус, ки хизматгори Исои Масеҳ ҳастам, ба шумо нома менависам. Худо маро даъват кардааст, ки фиристодаи Ӯ бошам ва маро интихоб намудааст, ки хушхабари Ӯро эълон кунам.

Румиён* 1:6

Шумо ҳам ба шумораи онҳое дохил мешавед, ки Худо барои аз они Исои Масеҳ шудан даъват намудааст.

Румиён* 16:18

Ин одамон на ба Худованди мо – Масеҳ, балки ба ҳавасҳои бади худ хизмат мекунанд. Онҳо хушомадгӯйӣ карда бо суханҳои зебову ширин одамони содадилро фиреб медиҳанд.

Румиён* 6:22

Ҳоло бошад, шумо аз гуноҳ озод шудаед ва ғуломи Худо гашта, покиро ба даст меоваред ва дар натиҷа соҳиби ҳаёти абадӣ мешавед.

Румиён* 8:30

Худо ҳамон одамонеро, ки пешакӣ муайян карда буд, даъват кардааст, сипас даъватшудагонро росткор ҳисобидааст ва ба росткор ҳисобшудагон шуҳрату бузургиашро додааст.

Румиён* 9:24

Мо низ даъватшудагони Ӯ ҳастем, ки моро на танҳо аз байни яҳудиён, балки аз байни халқҳои дигар ҳам даъват кардааст.

1 Қӯринтиён* 6:11

Баъзеи шумо низ дар гузашта чунин гунаҳкор будед. Лекин акнун шумо аз гуноҳатон шуста шудед ва ба Худо бахшида шудед. Инчунин бо номи Худованд Исои Масеҳ ва қуввати Рӯҳи Худоямон сафед шудед.

Эфсӯсиён* 5:26

то ки ба воситаи каломаш ин ҷамоатро гӯё бо об шустушӯ намуда, барои Худ ҷудо карда гирад.

1 Таслӯникиён* 2:12

шуморо қувват бахшидаву рӯҳбаланд карда, насиҳат мекардем. Мехостем, ки тарзи зиндагии шумо лоиқи Худо бошад, ки шуморо ба шукӯҳу бузургӣ ва Подшоҳиаш даъват кардааст.

1 Таслӯникиён* 5:23

Бигзор Худи Худои осоиштагӣ шуморо комилан пок гардонад, то ки ҳангоми бозгашти Худованди мо Исои Масеҳ тамоми вуҷудатон, яъне рӯҳ, ҷон ва ҷисматон беайб нигоҳ дошта шавад.

2 Тимотиюс* 1:9

Чунки Худо моро наҷот дода, даъват кардааст, ки халқи Ӯ бошем. Худо моро на ба хотири корҳоямон даъват намудааст, балки Ӯ пеш аз офариниш нақша дошт, ки ба воситаи корҳои Исои Масеҳ ба мо файзу меҳрубониашро нишон диҳад.

2 Тимотиюс* 4:18

Ӯ маро аз ҳар кори бад раҳоӣ дода, сиҳату саломат ба Подшоҳии осмониаш мебарад. Ба Ӯ то абад шаъну шараф бод! Омин!

Ибриён* 3:1

Пас, эй бародарону хоҳарон, ки аз они Худо ҳастеду ба даргоҳи Худо даъват шудаед, дар бораи Исо, ки мо Ӯро фиристодаи Худо ва саркоҳин эълон мекунем, бомулоҳиза фикр кунед.

Яъқуб 1:1

Ман, Яъқуб хизматгори Худо ва Худованд Исои Масеҳ ба дувоздаҳ қабилаи Исроил, ки саросари дунё парокандаанд, салом мефиристам.

1 Петрус 1:2

Худо Падар шуморо аз қадим мувофиқи пешбинии Худ интихоб намудааст. Инчунин Рӯҳулқудс, яъне Рӯҳи Худо шуморо аз ҷаҳон ҷудо карда, муқаддас намудааст, то ки ба Исои Масеҳ итоат кунед ва ба воситаи хуни Ӯ аз гуноҳҳоятон пок шавед. Бигзор дар ҳаётатон файзу меҳрубонӣ ва осоиштагии Худо зиёд гардад!

1 Петрус 1:5

Худо бо қувваи Худ ва ба воситаи имонатон шуморо барои наҷот нигоҳ медорад, то вақте ки наҷоти Ӯ дар замони охир ба ҳама ошкор шавад.

1 Петрус 2:9

Аммо шумо насли интихобшуда, коҳинони Подшоҳи Осмонӣ, қавми Худо ва халқе ҳастед, ки Худо барои Худ ҷудо кардааст. Худо шуморо аз торикӣ ба нури аҷоиби Худ даъват кардааст, то ки шумо корҳои бузургашро ба дигарон нақл кунед.

1 Петрус 5:10

Вале Худо сарчашмаи ҳар гуна файзу меҳрубонист ва Ӯ шуморо ба воситаи имон ба Исои Масеҳ даъват намудааст, ки дар бузургии абадии Ӯ иштирок кунед. Ӯ Худаш баъд аз азобҳои начандон зиёдатон шуморо барқарору устувор, пурзӯру мустаҳкам мегардонад.

2 Петрус 1:1

Салом аз номи ман Шимъуни Петрус, ки хизматгор ва фиристодаи Исои Масеҳ ҳастам! Шумо ба воситаи росткории Исои Масеҳ, ки Худо ва Наҷотдиҳандаи мост, ба мисли мо имони пурарзишро қабул кардаед.

Яҳудо 1:21

Дар муҳаббати Худо бимонед, чунки ҳоло дар интизори раҳму шафқати Худовандамон Исои Масеҳ ҳастед, ки он ба ҳаёти абадӣ мебарад.

Яҳудо 1:3

Эй азизон, хеле мехостам ба шумо дар бораи наҷоте нависам, ки мо бо ҳам дар он шарик ҳастем. Лекин ҳоло зарур донистам, ки ин номаро навишта, шуморо рӯҳбаланд созам, то имонеро, ки боре ба халқи Худо дода шудааст, ҳимоя намоед.