Юнус 4:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Ва Худованд гуфт: «Оё хуб аст, ки дар қаҳр шавӣ?»

Юнус 4:4 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 4:6

Ва Худованд ба Қобил гуфт: «Чаро ба хашм омадӣ? Ва чаро рӯят турш шуд?

3 Подшоҳон 21:4

Ва Аҳъоб аз сухане ки Нобӯти изреъилӣ ба ӯ гуфт, ғамгин ва музтариб гардида, ба хонаи худ омад, зеро ки вай гуфт: «Мероси падаронамро ба ту нахоҳам дод». Ва ӯ бар бистари худ хобида, рӯи худро гардонид, ва хӯроке нахӯрд.

Айюб 36:18

Барҳазар бош, ки мабодо ғазабат туро фирефта намуда, ба зарбаи Ӯ гирифтор кунад: ва кафорати бисьёр набояд туро дар иштибоҳ андозад.

Юнус 4:1

Юнус хеле маҳзун шуд, ва қаҳраш омад,

Юнус 4:3

Ва акнун, эй Худованд, ҷони маро аз ман бигир, зеро ки мурданам аз зистанам беҳтар аст».

Юнус 4:5

Ва Юнус аз шаҳр баромада, аз тарафи шарқии шаҳр нишаст, ва дар он ҷо барои худ хаймае сохта, зери он дар соя нишаст, то бубинад, ки дар шаҳр чӣ воқеа мешавад.

Юнус 4:9

Ва Худо ба Юнус гуфт: «Оё хуб аст, ки барои канадона дар қаҳр шавӣ?» Вай гуфт: «Хуб аст, ки то ба дараҷаи марг дар қаҳр шавам».

Мико 6:3

«Эй қавми Ман! Ба ту чӣ кардаам ва бар ту чӣ гароние овардаам? Ба зидди Ман шаҳодат бидеҳ.

Ададҳо 20:24

«Ҳорун ба қавми худ хоҳад пайваст, зеро ки ӯ ба замине ки Ман ба банӣ‐Исроил ваъда кардаам, дохил нахоҳад шуд, ба сабаби он ки шумо назди оби Мерибо аз амри Ман саркашӣ кардед.

Матто* 20:15

Оё ҳақ надорам, ки бо чизи худ он чи хоҳам, бикунам? Оё аз он ки ман некдил ҳастам, ту ҳасад мебарӣ?“