Юнус 2:9 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁹ Пайравони бутҳои бекора Эҳсонкунандаи худро тарк мекунанд,

Юнус 2:9 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 35:3

Ва бархоста, сӯи Байт‐Ил равона шавем, ва он ҷо ман қурбонгоҳе бисозам барои Худо, ки маро дар рӯзи тангии ман иҷобат намуд, ва дар роҳе ки рафтам, бо ман буд».

2 Подшоҳон 15:7

Ва чунин воқеъ шуд, ки пас аз гузаштани чор сол Абшолӯм ба Довуд гуфт: «Ба ман изн бидеҳ, ки рафта, назри худро, ки барои Худованд дар Ҳебрӯн ният кардаам, адо намоям;

Айюб 22:27

Сӯи Ӯ дуо хоҳӣ гуфт, ва Ӯ туро иҷобат хоҳад намуд, ва ту назрҳои худро иҷро хоҳӣ кард.

Забур 27:1

Таронаи Довуд. Сӯи Ту, эй Худованд, мехонам. Эй кӯҳпораи ман, аз пешам хомӯш нагузар: мабодо аз пешам хомӯш гузарӣ, ва ман мисли фурӯравандагони гӯр гардам.

Забур 3:8

Бархез, эй Худованд! Маро наҷот дех, эй Худои ман! Зеро ки Ту ҳамаи душманонамро торсакӣ мезанӣ, дандонҳои шариронро мешиканӣ.

Забур 50:14

Шодии наҷоти Худро ба ман баргардон, ва бо рӯҳи олиҳимматӣ маро дастгирӣ намо.

Забур 68:20

Ту нанги маро, хиҷолати маро ва расвоии маро медонӣ; ҳамаи хасмҳоям пеши назари Туанд.

Забур 95:2

Дар шаъни Худованд суруд гӯед, исми Ӯро муборак хонед, наҷоти Ӯро рӯз ба рӯз башорат диҳед.

Ишаъё 45:17

Аммо Исроил дар Худованд наҷот хоҳад ёфт, ки наҷоти ҷовидонӣ хоҳад буд; шумо то абад хиҷил ва расво нахоҳед шуд,

Ирмиё 33:11

Боз садои шодмонӣ ва садои хурсандӣ, овози домод ва овози арӯс шунида хоҳад шуд, овози онҳое ки мегӯянд: „Худованди лашкарҳоро ҳамд гӯед, зеро Худованд некӯст, ва эҳсони Ӯ то абад аст“, овози онҳое ки қурбонии шукрона ба хонаи Худованд меоваранд; зеро ки Ман асирони ин заминро мисли пештара хоҳам баргардонид, — мегӯяд Худованд.

Ҳушаъ 14:2

Эй Исроил, сӯи Худованд Худои худ руҷӯъ намо, зеро ки ба сабаби гуноҳи худ пешпо хӯрдаӣ.

Юҳанно* 4:22

Шумо он чиро, ки намедонед, парастиш мекунед, вале мо он чиро, ки медонем, парастиш мекунем, зеро ки наҷот аз яҳудиён аст;

Корнома* 4:12

Дар ҳеҷ каси дигар наҷот нест, ва дар зери осмон ҳеҷ исми дигаре ба одамон ато нашудааст, то ки ба василаи он наҷот ёбем».

Румиён* 12:1

Пас, шуморо, эй бародарон, ба марҳамати Худо даъват менамоям, ки ҷисмҳои худро ҳамчун қурбонии зинда, муқаддас ва писандидаи Худо тақдим кунед: ибодати оқилонаи шумо ҳамин хоҳад буд;

Такрори Шариат 23:18

Музди фоҳиша ва қимати сагро барои ҳеҷ назре ба хонаи Худованд Худои худ наовар, зеро ки ин ҳар ду дар назари Худованд Худои ту зишт аст.

Ибриён* 13:15

Бинобар ин ҳамеша ба василаи Ӯ қурбонии шукронаро ба Худо тақдим менамоем, яъне самараи лабҳоеро, ки ба исми Ӯ ҳамду сано мехонанд.

Ошкорсозӣ* 7:10

Ва онҳо бо овози баланд нидо карда, мегӯянд: «Наҷот аз они Худои мо, ки бар тахт нишастааст, ва аз они Барра аст!»

1 Подшоҳон 12:21

Ба ҳеҷ ваҷҳ дур нашавед, вагар на, чизҳои ҳеҷу пучро пайравӣ хоҳед намуд, ки онҳо бефоида аст ва раҳо нахоҳад кард, чунки онҳо ҳеҷу пуч аст.