Юнус 2:2 - Китоби Муқаддас 1992 1999

² Ва Юнус аз шиками моҳӣ сӯи Худованд Худои худ дуо кард,

Юнус 2:2 Iomraidhean Croise

2 Вақоеънома 33:12

Ва ӯ дар тангии худ рӯи Худованд Худои худро ҷӯё шуд, ва ба ҳузури Худои падарони худ бағоят гардан фуровард;

Забур 120:1

Суруди сууд. Чашмонамро сӯи кӯҳҳо менигаронам. Мадади ман аз куҷо меояд?

Забур 16:10

Амъояшон чарбу баста, даҳонашон суханони мағрурона мегӯяд.

Забур 34:6

Роҳашон торик ва лағжонак бошад, ва фариштаи Худованд онҳоро таъқиб намояд,

Забур 4:1

Барои сардори муғанниён бар созҳои торнок. Таронаи Довуд.

Забур 61:2

Танҳо дар Худо ҷонам ором меёбад; наҷотам аз Ӯст.

Забур 65:2

Ҷалоли исми Ӯро бисароед; ҳамду санои Ӯро ҷалол диҳед.

Ишаъё 14:9

Дӯзах аз барои ту музтариб шудааст, то ки туро ҳангоми омаданат истиқбол намояд; арвоҳи мурдагонро, ҳамаи пешвоёни дуньёро барои ту бедор кардааст; ҳамаи подшоҳони халқҳоро аз тахтҳошон бархезонидааст;

Навҳаҳои Ирмиё 3:55

Аз даруни чоҳи чуқур исми Туро, эй Худованд, хондам.

Ҳизқиёл 26:20

Он гоҳ туро бо ҳамаи онҳое ки дар гӯр фурӯд меоянд, назди қавми қадимӣ фурӯд хоҳам овард, ва туро дар асфалҳои замин, дар вайронаҳои абадӣ, бо онҳое ки дар гӯр фурӯд омадаанд, ҷойгир хоҳам кард, то ки дигар маскун нашавӣ; ва ҷалолро бар замини зиндагон зоҳир хоҳам сохт.

Ҳизқиёл 31:14

То ки ҳеҷ яке аз дарахтони назди обҳо аз қади баланди худ мағрур нашавад, ва дар миёни анбӯҳи шоҳаҳо сар наафрозад, ва ҳамаи дарахтони обхӯр кибриёи худро ба сабаби баландии худ афзун накунанд; зеро ки ҳамаи онҳо дар асфалуссофилин андаруни банӣ‐одаме ки дар гӯр фурӯд омадаанд, маҳкуми мамот мебошанд.

Матто* 12:40

Зеро, чунон ки Юнус се шабонарӯз дар шиками моҳӣ буд, Писари Одам низ се шабонарӯз дар оғӯши замин хоҳад буд.

Инҷили Луқо 11:10

Зеро ҳар кӣ биталабад, мегирад, ва ҳар кӣ бичӯяд, меёбад, ва ҳар кӣ дарро бикӯбад, он ба рӯяш кушода мешавад.

Инҷили Луқо 22:44

Ва Ӯ дар изтироб афтода, бо ҷаҳди бештаре дуо мегуфт; ва арақи Ӯ мисли қатраҳои хун буд, ки бар замин мечакид.

Корнома* 2:27

Зеро ки ҷони маро дар дӯзах нахоҳӣ андохт, ва нахоҳӣ гузошт, ки қуддуси Ту фаноро бубинад.

Ибриён* 5:7

Дар айёме ки Ӯ дар ҷисм буд, ба Он ки метавонист Ӯро аз мамот наҷот диҳад, бо фиғони пурзӯр ва бо ашкрезӣ дуо ва тазаррӯъ намуд, ва ба хотири таъзиму такрими Худ иҷобат карда шуд,

1 Подшоҳон 1:16

Канизи худро зани нобакоре ҳисоб накун; зеро ки аз бисьёрии андӯҳ ва кулфати худ то ҳол сухан рондаам».

1 Подшоҳон 30:6

Ва Довуд бағоят ба танг омад, зеро ки қавм мехостанд ӯро сангсор кунанд, чунки тамоми қавм — ҳар яке барои писарону духтаронашон — талхком гардида буданд; вале Довуд ба Худованд Худои худ таваккал намуда, қувват меёфт.