Яъқуб 4:17 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹⁷ Пас, касе ки медонад, чӣ некӣ бояд кард, ва намекунад, — ба вай гуноҳ аст.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹⁷ Пас ҳар кӣ чӣ будани кори некро дониста, онро иҷро наменамояд, гуноҳ мекунад.

Яъқуб 4:17 Iomraidhean Croise

Юҳанно* 13:17

Ҳар гоҳ инро донистед, хушо шумо, агар инро ба амал оваред.

Юҳанно* 15:22

Агар Ман намеомадам ва ба онҳо сухан намегуфтам, гуноҳе намедоштанд; лекин акнун барои гуноҳи худ узре надоранд.

Юҳанно* 9:41

Исо ба онҳо гуфт: «Агар кӯр мебудед, гуноҳ намедоштед; аммо чун мегӯед, ки бино ҳастед, пас гуноҳи шумо мемонад».

Румиён* 1:32

Агарчи доварии Худоро медонанд, ки кунандагони чунин корҳо сазовори марганд, бо вуҷуди ин на фақат худашон ин корҳоро мекунанд, балки кунандагони дигарро низ таҳсин менамоянд.

Румиён* 7:13

Пас, оё чизи нек барои ман сабаби мамот шуд? Ба ҳеҷ ваҷҳ. Балки гуноҳ сабаби он шуд: барои он ки вай ҳамчун гуноҳ зоҳир шавад, ба воситаи чизи нек ба ман мамот овард, то ки гуноҳ ба воситаи ҳукми шариат ниҳоятдараҷа азим гардад.

2 Петрус 2:21

Барои онҳо надонистани роҳи адолат беҳтар мебуд аз он ки, баъд аз донистани он, аз ҳукми муқаддасе ки ба онҳо супурда шудааст, рӯй гардонанд.