Яъқуб 4:15 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹⁵ Ба ҷои он шумо бояд бигӯед: «Агар Худо хоҳад, мо зинда мемонем ва чунин ё чунон мекунем».

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹⁵ Пас, шумо бояд чунин бигӯед: «Хости Худованд бошад, зинда мемонему фалон корро мекунем».

Яъқуб 4:15 Iomraidhean Croise

Масалҳо 19:21

Дар дили одам фикрҳо бисьёр аст, вале фақат нақши Худованд ба амал меояд.

Навҳаҳои Ирмиё 3:37

Кист, ки чизе гуфта бошаду он чиз иҷро шуда бошад, бе он ки Худованд амр фармояд?

Корнома* 18:21

Ва бо онҳо хайру маъзур карда, гуфт: «Ман бояд иди дар пеш истодаро ҳатман дар Ерусалим гузаронам; баъд аз он, Худо хоҳад, боз назди шумо хоҳам баргашт». Ва Эфсӯсро тарк кард.

Румиён* 1:10

Ва ҳамеша дар дуоҳои худ илтимос мекунам, ки иродаи Худо ягон вақт ба ман мусоидат намояд, ки назди шумо биёям.

Румиён* 15:32

Ва ман, бо хости Худо, бо шодмонӣ назди шумо биёям ва бо шумо ором ёбам.

1 Қӯринтиён* 16:7

Зеро намехоҳам, ки бо шумо ҳоло фақат дар сари роҳ дидорбинӣ кунам, балки умедворам, ки агар Худованд изн диҳад, якчанд вақт назди шумо бимонам.

1 Қӯринтиён* 4:19

Аммо ба қарибӣ, агар Худованд бихоҳад, назди шумо хоҳам омад, ва на сухани мағруронро, балки қуввати онҳоро хоҳам донист,

Ибриён* 6:3

Ва инро ба амал хоҳем овард, ба шарте ки Худо изн диҳад.

Яъқуб 4:16

Лекин акнун шумо, ба сабаби ҳавобаландии худ, лоф мезанед: ҳар лофи монанди ин бад аст.