Яъқуб 4:14 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹⁴ Дар сурате ки шумо намедонед, ки фардо чӣ ҳодиса рӯй хоҳад дод: зеро ки чист зиндагонии шумо? Буғест, ки ба муддати кӯтоҳе зоҳир гардида, баъд нест мешавад.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹⁴ Шумо аз куҷо медонед, ки фардо чӣ рӯй медиҳад? Охир умри шумо мисли буғ аст, ки барои як лаҳзаи кӯтоҳ пайдо мешаваду баъд нопадид мегардад.

Яъқуб 4:14 Iomraidhean Croise

2 Подшоҳон 19:34

Ва Барзилой ба подшоҳ гуфт: «Айёми солҳои ҳаёти ман чӣ қадар аст, ки бо подшоҳ ба Ерусалим биравам?

Забур 102:3

Ӯ ҳамаи гуноҳҳоятро меомурзад; ҳамаи касалиҳоятро шифо мебахшад;

Забур 144:4

Аъмоли Туро насл бо насл ситоиш хоҳад намуд, ва қудрати Туро ривоят хоҳад кард.

Забур 39:5

Хушо марде ки ба Худованд таваккал мекунад, ва ба мутакаббирон ва пайравони кизб рӯ намеоварад!

Масалҳо 27:1

Аз рӯзи фардо фахр накун, зеро намедонӣ, ки дар як рӯз чӣ ҳодиса рӯй медиҳад.

Ишаъё 2:22

Шумо аз инсон, ки нафаси ӯ дар бинии ӯст, даст кашед, зеро ки у чӣ чизе ҳисоб меёбад?

Ишаъё 38:12

Маскани ман барканда шудааст ва мисли хаймаи чӯпон аз ман дур рафтааст; мисли бофандае ман риштаи умри худро кӯтоҳ кардаам; Ӯ маро аз навард хоҳад бурид; аз рӯз то шаб Ту кори маро тамом хоҳӣ кард.

Яъқуб 1:10

Ва сарватдор — бо залолати худ, чунки ӯ мисли гули алаф даргузар аст:

1 Петрус 1:24

Зеро ки ҳар ҷисм мисли алаф аст, ва ҳар ҷалоли одамӣ — мисли гули алаф; алаф хушк мешавад, ва гули он мерезад;

1 Петрус 4:7

Аммо фарҷоми ҳама чиз наздик аст. Пас бомулоҳиза ва барои дуо ҳушьёр бошед.

1 Юҳанно 2:17

Ва ҷаҳон бо ҳавасҳояш гузарон аст, аммо касе ки иродаи Худоро ба ҷо меоварад, то абад боқист.