Яъқуб 4:10 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹⁰ Дар хузури Худованд фурӯтан бошед, ва Ӯ шуморо сарафроз хоҳад кард.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹⁰ Дар пеши Худованд сарҳои худро хам кунед ва Ӯ шуморо сарбаланд мекунад.

Яъқуб 4:10 Iomraidhean Croise

2 Вақоеънома 7:14

Ва қавми Ман, ки ба исми Ман номида шудаанд, гардан фуроварда, дуо гӯянд ва рӯи Маро ҷӯё шаванд, ва аз роҳҳои бади худ баргарданд, — он гоҳ Ман аз осмон шунида, гуноҳҳои онҳоро хоҳам омурзид, ва замини онҳоро шифо хоҳам дод.

Айюб 22:29

Агар сарпаст кунанд, хоҳӣ гуфт: „Баландӣ бидеҳ!“, ва Ӯ сархамро наҷот хоҳад дод;

Айюб 5:11

Ӯ афтодагонро ба мартабаи баланд мерасонад, ва ғамзадагон наҷот ёфта, сарбаланд мешаванд.

Забур 113:7

Аз ҳузури Худованд ба ларзиш ой, эй замин! Аз ҳузури Худои Яъқуб,

Забур 147:6

Жолаи Худро мисли нонҳои майда мепартояд; кист, ки пеши сармои Ӯ истода тавонад?

Забур 27:6

Худованд муборак аст, зеро ки овози зориҳои маро шунидааст.

Забур 28:9

Овози Худованд оҳуёнро ба дарди зоиш меандозад, ва ҷангалҳоро бараҳна мекунад; ва дар қасри Ӯ ҳама ҷалолро ба забон меоваранд.

Забур 30:1

Барои сардори муғанниён. Таронаи Довуд.

Хуруҷ 10:3

Ва Мусо ва Ҳорун назди фиръавн омада, ба вай гуфтанд: «Худованд, Худои ибриён чунин мегӯяд: „То ба кай аз гардан фуровардан ба ҳузури Ман рӯй мегардонӣ? Қавми Маро равона кун, то ки Маро ибодат намоянд.

Масалҳо 29:23

Ғурури одам варо хор мекунад, вале шахси фурӯтан ҷалол меёбад.

Ҳизқиёл 21:26

Худованд Худо чунин мегӯяд: аммома аз сарат дур карда ва тоҷат бардошта хоҳад шуд, ин ҳолат дигар давом нахоҳад кард: он чи паст аст, баланд хоҳад шуд, ва он чи баланд аст, паст хоҳад гардид.

Матто* 23:12

Зеро ҳар кӣ худро баланд кунад, паст гардад; ва ҳар кӣ худро фурӯтан созад, сарафроз гардад.

Инҷили Луқо 1:52

Зӯроваронро аз тахтҳо вожгун сохт ва фурӯтанонро сарафроз гардонд;

Инҷили Луқо 14:11

Зеро ҳар кӣ худро баланд кунад, паст гардад, ва ҳар кӣ худро фурӯтан созад, сарафроз гардад».

Инҷили Луқо 18:14

Ба шумо мегӯям, ки ин шахс назар ба он шахс бештар сафед шуда ба хонаи худ рафт: зеро ҳар кӣ худро баланд кунад, паст мешавад, ва ҳар кӣ худро фурӯтан созад, сарафроз мешавад».

1 Петрус 5:6

Пас, дар зери дасти пурзӯри Худо фурӯтан бошед, то ки Ӯ шуморо дар замони Худ сарафроз кунад;

1 Подшоҳон 2:7

Худованд бенаво месозад ва сарватдор мегардонад; ба залолат меафтонад ва баланд мебардорад.

1 Подшоҳон 2:9

Қадамҳои муқаддасони Худро нигаҳдорӣ мекунад, ва шарирон дар зулмот маҳв мешаванд; зеро ки одамизод бо қувваташ зӯр намебарояд.