Яҳудо 1:9 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁹ Вақте ки фариштаи муқарраб Микоил бо иблис сухан ронда, дар бораи ҷасади Мусо баҳс мекард, ҷуръат накард, ки ҳукми мазамматкунандае ба забон ронад, балки гуфт: «Худованд туро ҷазо диҳад».

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

⁹ Ҳол он ки ҳатто сардори фариштагон Микоил чун бо шайтон дар бораи ҷасади Мусо пайғамбар баҳс мекард, ба худ раво надид, ки ӯро дашном дода, айбдор кунад. Ӯ фақат ҳаминро гуфт: «Ҷазои туро Худованд диҳад».

Яҳудо 1:9 Iomraidhean Croise

1 Вақоеънома 12:17

Ва Довуд ба истиқболи онҳо берун омад, ва ба онҳо сухан ронда, гуфт: «Агар бо сулҳу осоиштагӣ назди ман омада бошед, то ки ба ман мадад расонед, дили ман бо шумо як хоҳад буд; вале агар барои он омада бошед, ки маро фиреб дода, ба душманонам бисупоред, дар сурате ки ҳеҷ ситаме дар дасти ман нест, пас бигзор Худои падарони мо инро бубинад ва доварӣ намояд».

Хуруҷ 22:28

Доваронро таҳқир накун, ва ба раисе ки дар қавми туст, лаънат нагӯй.

Дониёл 10:13

Валекин малаки салтанати Форс бисту як рӯз ба ман муқобилат намуд, ва инак Микоил, ки яке аз малакҳои аввалин аст, ба мадади ман расид, ва ман дар он ҷо, назди подшоҳони Форс мондам.

Дониёл 10:21

Аммо туро аз он чи дар китоби ҳақиқат навишта шудааст, хабардор хоҳам кард; ва касе нест, ки маро ба зидди инҳо тақвият намояд, магар ки малаки шумо Микоил.

Дониёл 12:1

Ва дар он замон Микоил, ин малаки бузурге ки ба муҳофизати писарони қавми ту истодааст, хоҳад бархост; ва чунон замони тангӣ хоҳад буд, ки аз вақти пайдоиши халқе то ин вақт мисли он дида нашуда бошад; ва дар он замон қавми ту, ҳамаи онҳое ки дар дафтар навишта шуда бошанд, халосӣ хоҳанд ёфт.

Закариё 3:2

Ва Худованд ба шайтон гуфт: «Худованд ба ту, эй шайтон, итоб менамояд, ва Худованд, ки Ерусалимро баргузидааст, ба ту итоб менамояд; ин, охир, кундаи нимсӯхтаест, ки аз оташ раҳонида шудааст».

Марқӯс* 15:29

Ва роҳгузарон Ӯро дашном дода ва сар чунбонда, мегуфтанд: «Эй! Ту ки маъбадро вайрон карда, дар се рӯз аз нав бино мекунӣ!

Такрори Шариат 34:6

Ва ӯ дар замини Мӯоб, дар рӯ ба рӯи Байт‐Фаӯр, дар дара дафн карда шуд; ва касе ҷои қабри ӯро то имрӯз намедонад.

1 Таслӯникиён* 4:16

Чунки Худи Худованд бо бонги даъват, бо садои фариштаи муқарраб ва карнаи Худо, аз осмон нузул хоҳад кард, ва онҳое ки дар Масеҳ мурдаанд, аввал эҳьё хоҳанд шуд;

1 Петрус 3:9

Дар ивази бадӣ, бадӣ накунед, ё дар ивази лаънат, лаънат нагӯед; баръакс, баракат диҳед, чун медонед, ки шумо барои он даъват карда шудаед, ки вориси баракат гардед.

2 Петрус 2:11

Дар сурате ки ҳатто фариштагон, ки дар қудрат ва қувват аз онҳо бартарӣ доранд, ба ҳузури Худованд дар ҳаққи онҳо ҳукми мазамматкунандае ба забон намеронанд.

Ошкорсозӣ* 12:7

Ва дар осмон ҷанг шуд: Микоил ва фариштаҳояш ба муқобили аждаҳо меҷангиданд, ва аждаҳо ва фариштаҳояш меҷангиданд,