Яҳудо 1:23 - Китоби Муқаддас 1992 1999

²³ Баъзеи дигарро бо ваҳм наҷот дода, аз оташ берун оваред; бо ваҳм раҳм карда, ҳатто аз либосе ки бо ҷисм палид шудааст, нафрат намоед.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

²³ Баъзеро гӯё аз дами оташ кашида, наҷот диҳед. Нисбати баъзеи дигар дилсӯзӣ намоед, аммо эҳтиёт кунед ба либосе, ки олудаи ҷисми гунаҳкор аст, ҳатто даст нарасонед.

Яҳудо 1:23 Iomraidhean Croise

Масалҳо 7:8

Ки дар бозор назди гӯшаи вай мегузашт ва ба роҳи хонаи вай қадам мезад,

Ишаъё 64:6

Ва ҳамаамон мисли палиде гардидаем, ва тамоми адолати мо мисли либоси чиркин аст; ва ҳамаамон мисли барг пажмурда шудаем, ва гуноҳҳоямон мисли боде моро бардошта мебарад.

Навҳаҳои Ирмиё 4:14

Мисли кӯрон дар кӯчаҳо мегаштанд, дар ҳолате ки ба хун олуда буданд, ба тавре ки ба либосҳои онҳо касе наметавонист бирасад.

Ибодат 14:47

Ва ҳар кӣ дар ин хона бихобад, бояд либосҳои худро бишӯяд, ва ҳар кӣ дар ин хона чизе бихӯрад, бояд либосҳои худро бишӯяд.

Ибодат 15:17

Ва ҳар либос ва ҳар пӯст, ки ҷараёни нутфа бар он бошад, бояд бо об шуста шавад, ва то шом наҷис хоҳад буд.

Омӯс 4:11

«Андаруни шумо харобӣ ба амал овардам, монанди харобие ки Худо дар Садӯм ва Амӯро ба амал овардааст, ва шумо мисли кундаи нимсӯхтае будед, ки аз миёни оташ бароварда шуда бошад; валекин сӯи Ман барнагаштед», мегӯяд Худованд,

Румиён* 11:14

Ба умеди он ки рашки онҳоеро, ки ба ҳасби ҷисм ба ман наздиканд, ба вуҷуд оварам ва баъзеи онҳоро наҷот диҳам.

1 Қӯринтиён* 15:33

Фирефта нашавед: «Ёрони бад ахлоқи некро фосид мекунанд».

1 Қӯринтиён* 3:15

Ва агар амали касе бисӯзад, вай зиён хоҳад дид; валекин худаш наҷот хоҳад ёфт, аммо тавре ки гӯё аз даруни оташ гузашта бошад.

2 Қӯринтиён* 5:11

Пас, мо, ки тарси Худовандро медонем, ба мардум насиҳат медиҳем; мо ба Худо ошкор ҳастем, ва умедворем, ки ба виҷдонҳои шумо низ ошкорем.

2 Таслӯникиён* 3:14

Ва агар касе ба суханоне ки мо дар ин нома навиштаем, гӯш надиҳад, — ӯро дар хотири худ гирифта монед ва бо ӯ муошират накунед, то ки хиҷил шавад;

1 Тимотиюс* 4:16

Ба худат ва ба таълим диққат деҳ, доимо ба ин машғул бош; зеро, агар ҳамин тавр рафтор кунӣ, ҳам худатро наҷот медиҳӣ ва ҳам шунавандагонатро.

2 Юҳанно 1:11

Зеро касе ки ба вай салом диҳад, ба аъмоли шариронаи вай шарик мешавад.

Яҳудо 1:22

Ба баъзе касон, ки шубҳа мекунанд, мушфиқ бошед;

Ошкорсозӣ* 3:18

Ба ту маслиҳат медиҳам, ки аз Ман тиллои дар оташ сурхшударо бихарӣ, то ки сарватдор шавӣ; ва либоси сафедро, то ки бипӯшӣ, ва расвоии бараҳнагии ту аён нашавад; ва сурмаро, то ки ба чашмони худ кашида, бино шавӣ.

Ошкорсозӣ* 3:4

Валекин назди ту дар Сардис якчанд нафар ҳастанд, ки либоси худро палид накардаанд ва дар либоси сафед бо Ман ҳоҳанд гашт, чунки онҳо сазовори ин мебошанд.