Убадьё 1:1 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹ Рӯъёи Убадьё. Худованд Худо дар бораи Адӯм чунин мегӯяд: «Хабаре аз ҷониби Худованд шунидам, ки қосиде назди халқҳо фиристода шудааст: „Бархезед, ва бар зидди вай барои ҷанг бархезем“.

Убадьё 1:1 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 25:30

Ва Эсов ба Яъқуб гуфт: «Аз ин оши сурх барои хӯрданам бидеҳ, зеро ки аз гуруснагӣ лакот шудаам». Аз ин сабаб ӯро Адӯм номиданд.

Ҳастӣ 36:8

Ва Эсов дар кӯҳи Сеир маскан гирифт, ки Эсов ҳамон Адӯм бошад.

Ҳастӣ 36:9

Ва ин аст насаби Эсов, падари адӯмиён, дар кӯҳи Сеир.

Забур 137:7

Агарчи андаруни тангӣ роҳ меравам, маро зинда хоҳӣ гардонд; бар хашми душманонам дасти Худро равона хоҳӣ кард, ва ямини Ту маро наҷот хоҳад дод.

Ишаъё 21:11

Ваҳй дар бораи Думо. Маро аз Сеир фарьёд мекунанд: «Эй посбон! Чӣ посе аз шаб аст? Эй посбон! Чӣ посе аз шаб аст?»

Ишаъё 21:12

Посбон гуфт: «Субҳ меояд, вале ҳанӯз шаб аст. Агар боз пурсидан хоҳед, бипурсед: бори дигар биёед».

Ишаъё 30:4

Зеро ки мирони ӯ дар Сӯан мебошанд, ва злчиёни ӯ ба Ҳонис расидаанд;

Ирмиё 25:17

Ва ман косаро аз дасти Худованд гирифтам ва ба ҳамаи халқҳое ки Худованд маро назди онҳо фиристод, нӯшонидам:

Ирмиё 25:21

Ва ба Адӯм ва Мӯоб ва банӣ‐Аммӯн;

Ирмиё 51:46

Ва бигзор дили шумо суст нашавад, ва шумо аз овозае ки дар замин шунида хоҳад шуд, натарсед; он овоза дар як сол ба гӯш хоҳад расид, ва дар соли баъд аз он овозаи дигаре; ва зулм дар замин ҳукмфармо гардида, ҳокиме ба муқобили ҳокиме қиём хоҳад кард.

Ҳизқиёл 35:1

Ва каломи Худованд бар ман нозил шуда, гуфт:

Китоби Юили Набӣ 3:19

Миср вайрона хоҳад шуд, ва Адӯм ба биёбони хароба табдил хоҳад ёфт, аз боиси зулме ки дар ҳаққи банӣ‐Яҳудо карданд, яъне хуни бегуноҳонро дар замини онҳо рехтанд.

Мико 2:13

Рахнакунанда пешопеши онҳо баромад; онҳо низ рахна карда, гузаштанд, дарвозаро рахна карда, аз он берун омаданд; ва подшоҳашон пешопеши онҳо гузашта рафт, ва Худованд — дар сари онҳо».

Матто* 24:6

Ҷангҳо ва овозаи ҷангҳоро хоҳед шунид. Зинҳор, натарсед; зеро ҳамаи ин бояд воқеъ шавад; лекин ин ҳанӯз интиҳо нест:

Марқӯс* 13:7

Аммо чун ҷангҳо ва овозаи ҷангҳоро бишнавед, натарсед: зеро ин бояд воқеъ шавад; лекин ин ҳанӯз интиҳо нест.