Навҳаҳои Ирмиё 5:6 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁶ Ба Миср ва Ашшур даст кафча кардем, то ки аз нон сер шавем.

Навҳаҳои Ирмиё 5:6 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 24:2

Ва Иброҳим ба ғуломи худ, ки калони хонаи ӯ буда, тамоми дороии ӯро идора мекард, гуфт: «Дасти худро зери рони ман бигузор,

4 Подшоҳон 10:15

Ва аз он ҷо равона шуда, бо Еҳӯнодоб ибни Рикоб, ки ба истиқболи ӯ меомад, вохӯрд, ва ӯро табрик намуда, гуфт: «Оё дили ту рост аст, чунон ки дили ман бо дили туст?» Ва Еҳӯнодоб гуфт: «Оре». Гуфт: «Ин тавр бошад, дастатро бидеҳ». Вай дасти худро дод, ва ӯ варо назди худ ба ароба баровард.

Ишаъё 57:9

Ва бо равғани атрафшон назди Мӯлик низ рафтаӣ, ва атриёти худро афзун кардаӣ, ва элчиёни худро ба ҷойҳои дур фиристодаӣ, ва худро то ба дӯзах паст гардонидаӣ.

Ирмиё 2:18

Ва акнун туро бо роҳи Миср чӣ кор аст, — то ки аз оби Шиҳӯр бинӯшӣ? Ва туро бо роҳи Ашшур чӣ кор аст, — то ки аз оби наҳр бинӯшӣ?

Ирмиё 2:36

Чаро ин қадар ба залолат афтода, роҳи худро тағьир медиҳӣ? Чунон ки аз Ашшур хиҷил шудаӣ, ончунон аз Миср низ хиҷил хоҳӣ шуд;

Ирмиё 50:15

Аз ҳар тараф бар вай бонг занед; вай сари таслим ниҳодааст; буньёдҳои вай фурӯ ғалтидааст, ҳисорҳои вай хароб шудааст, зеро ки ин интиқоми Худованд аст; аз вай интиқом гиред; чӣ тавре ки вай амал карда буд, ҳамон тавр бо вай амал кунед.

Навҳаҳои Ирмиё 4:17

Чашмони мо ҳанӯз ба мадад беҳуда чор мешуд: дар чашмдошти худ ба халқе умедвор будем, ки вай наметавонист моро наҷот диҳад.

Ҳизқиёл 17:18

Ва ӯ қасамро хор дид, то ки аҳдро поймол намояд; ва инак, агарчи дасти байат дода буд, ҳамаи ин корҳоро кард, пас ҷон ба саломат нахоҳад бурд.

Ҳушаъ 12:1

Эфроим бод мепаймояд ва аз паи боди шарқӣ медавад, тамоми рӯз кизб ва ситамро афзун мекунад; ва онҳо бо Ашшур аҳд мебанданд, ва равған ба Миср бурда мешавад.

Ҳушаъ 5:13

Ва Эфроим бемории худро, ва Яҳудо ҷароҳати худро дид, ва Эфроим назди Ашшур рафт, ва назди подшоҳ Ёриб кас фиристод, вале вай наметавонад шуморо шифо диҳад, ва ҷароҳати шуморо муолиҷа намояд.

Ҳушаъ 7:11

Ва Эфроим мисли кабӯтари соддадили нофаҳме гардидааст: Мисрро мехонанд, сӯи Ашшур мераванд.

Ҳушаъ 9:3

Дар замини Худованд сокин нахоҳанд шуд: Эфроим ба Миср хоҳад баргашт, ва дар Ашшур онҳо хӯроки палид хоҳанд хӯрд.