Навҳаҳои Ирмиё 3:8 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁸ Агарчи фарьёд ва истиғоса менамоям, дуои маро пешгирӣ кардааст;

Навҳаҳои Ирмиё 3:8 Iomraidhean Croise

Айюб 19:7

Инак, аз дасти зулм фарьёд мекашам, ва мустаҷоб намешавам; истиғоса мебарам, ва инсофе нест.

Айюб 30:20

Сӯи Ту истиғоса мебарам, ва иҷобат намекунӣ; ба дуо меистам, фақат бар ман назар меандозӣ.

Забур 22:2

Дар чарогоҳҳои сералаф маро мехобонад, сӯи обҳои роҳатафзо маро мебарад,

Забур 80:4

Дар сари моҳ шох навозед, дар рӯзи моҳи пурра низ, ки рӯзи иди мост.

Навҳаҳои Ирмиё 3:43

Худро бо ғазаб пӯшонида, моро таъқиб намудаӣ, куштаӣ, раҳме накардаӣ;

Навҳаҳои Ирмиё 3:44

Худро бо абр пӯшонидаӣ, то ки дуо нагзарад;

Ҳабаққуқ 1:2

То ба кай, эй Худованд, истиғоса намоям, — ва Ту иҷобат намекунӣ, сӯи Ту дар бораи ситам фарьёд занам, — ва Ту наҷот намедиҳӣ?

Матто* 27:46

Ва наздик ба соати нӯҳум Исо бо овози баланд фарьёд зада гуфт: «Элӣ, Элӣ! Ламма сабақтанӣ?» Яъне: «Худои Ман, Худои Ман! Чаро Маро тарк кардаӣ?»

Инҷили Луқо 11:10

Зеро ҳар кӣ биталабад, мегирад, ва ҳар кӣ бичӯяд, меёбад, ва ҳар кӣ дарро бикӯбад, он ба рӯяш кушода мешавад.