Навҳаҳои Ирмиё 3:52 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁵² Онҳое ки ноҳақ ба ман душманӣ доранд, маро мисли мурғе сайд карданӣ шуданд;

Навҳаҳои Ирмиё 3:52 Iomraidhean Croise

Забур 109:3

Қавми Ту дар рӯзи қуввати Ту ба ихтиёр ҳозир шуданд, дар сару либоси қудсият; аз батни субҳидам шабнами ҷавонии Ту барои Туст.

Забур 11:1

Барои сардори муғанниён бар сози ҳашттор. Таронаи Довуд.

Забур 35:7

Адолати Ту мисли кӯҳҳои муаззам аст, довариҳои Ту вартаи бузург аст! Одамизод ва ҳайвонро Ту наҷот медиҳӣ, эй Худованд!

Забур 69:4

Онҳое ки «ҳай‐ҳай» мегӯянд, ба сабаби шармандагии худ ақиб гарданд;

Ирмиё 37:18

Ва Ирмиё ба подшоҳ Сидқиё гуфт: «Ман пеши ту, ва пеши бандагони ту, ва пеши ин қавм чӣ гуноҳ кардам, ки маро дар зиндон андохтед?

Навҳаҳои Ирмиё 3:51

Чашмам аз барои ҳамаи духтарони шаҳри ман ҷони маро ба дард меоварад.

Юҳанно* 15:25

То ба амал ояд каломе ки дар Тавроташон навишта шудааст: „Бе сабаб аз Ман нафрат доранд“.