Навҳаҳои Ирмиё 3:45 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴⁵ Моро дар миёни қавмҳо хокрӯба ва ахлот гардондаӣ.

Навҳаҳои Ирмиё 3:45 Iomraidhean Croise

Навҳаҳои Ирмиё 2:15

Ҳамаи роҳгузарон дар ҳаққи ту даст бар ҳам месоянд, ҳуштак кашида, ба ҳоли духтари Ерусалим сар меҷунбонанд: «Оё ҳамин аст шаҳре ки онро камоли зебоӣ, шодии тамоми замин мегуфтанд?»

Навҳаҳои Ирмиё 3:14

Барои тамоми қавми худ хандахариш шудаам, калимаи тамасхури ҳаррӯзаи онҳо гардидаам.

Навҳаҳои Ирмиё 3:46

Ҳамаи душманони мо даҳони худро бар мо кушодаанд.

1 Қӯринтиён* 4:13

Ба мо бӯҳтон мезананд, мо зорию илтиҷо мекунем; мо мисли хасрӯбаи ҷаҳон ва ахлоти ҳама то ҳамин вақт мебошем.

Такрори Шариат 28:13

Ва Худованд туро сар хоҳад кард, на дум; ва фақат баланд хоҳӣ буд, на паст, — агар ту ба аҳкоми Худованд Худои худ, ки ман имрӯз ба ту амр мефармоям, гӯш андозӣ, ва онҳоро риоя намуда, ба ҷо оварӣ,

Такрори Шариат 28:37

Ва дар миёни қавмҳое ки Худованд туро ба он ҷо хоҳад бурд, ту василаи ҳайрат, масал ва тамасхур хоҳӣ гардид.

Такрори Шариат 28:44

Вай ба ту қарз хоҳад дод, вале ту ба вай қарз нахоҳӣ дод; вай сар хоҳад буд, вале ту дум хоҳӣ буд.