Навҳаҳои Ирмиё 3:36 - Китоби Муқаддас 1992 1999

³⁶ Вақте ки дар муҳокимаи даъвои одам каҷкорӣ мекунанд, — магар инро Худованд намебинад?

Навҳаҳои Ирмиё 3:36 Iomraidhean Croise

2 Подшоҳон 11:27

Ва ҳангоме ки мӯҳлати мотами вай анҷом ёфт, Довуд фиристода, варо ба хонаи худ овард; ва вай завҷаи ӯ шуд, ва барои ӯ писаре зоид. Ва коре ки Довуд кард, ба назари Худованд бад намуд.

Забур 94:5

Баҳр аз они Ӯст, ва онро Ӯ ба вуҷуд овардааст; ва хушкиро дастҳои Ӯ офаридааст.

Масалҳо 24:12

Агар гӯӣ, ки «инро надонистаам», Санҷандаи дилҳо, охир, мефаҳмад, ва Нигаҳбони ҷони ту медонад, ва ба одам мувофиқи аъмоли вай подош медиҳад.

Ишаъё 59:15

Ва ростӣ нест шудааст, ва ҳар кӣ аз бадӣ канорагирӣ кунад, гирифтори таҳқир мешавад; ва Худованд дид, ва дар назари Ӯ бад омад, ки инсофе нест.

Ирмиё 22:3

Худованд чунин мегӯяд: адолат ва инсофро ба амал оваред ва ситамкашро аз дасти ситамгар раҳо кунед; ва ғариб, ятим ва беваро озор надиҳед ва зулм накунед, ва хуни бегуноҳро дар ин макон нарезед.

Навҳаҳои Ирмиё 3:59

Ноинсофиеро, ки дар ҳаққи ман содир мешавад, Ту, эй Худованд, мебинӣ; пас, доди маро бидеҳ!

Ҳабаққуқ 1:13

Чашмони Ту он қадар пок аст, ки наметавонӣ шароратро бубинӣ ва ба хабосат назар андозӣ; пас чаро ба ғаддорон назар меандозӣ, ва ҳангоме ки шарир шахси аз худаш одилтарро фурӯ мебарад, хомӯш мемонӣ?

Такрори Шариат 25:1

Агар дар миёни одамон мурофиае ба вуҷуд ояд, ва онҳо ба маҳкама биёянд, ва доварон онҳоро доварӣ намуда, одилро сафед ва шарирро маҳкум кунанд,