Навҳаҳои Ирмиё 3:1 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹ Ман одаме ҳастам, ки аз асои ғазаби Ӯ мазаллат дидаам.

Навҳаҳои Ирмиё 3:1 Iomraidhean Croise

Айюб 19:21

Ба ман лутф намоед, ба ман лутф намоед шумо, эй ёронам! Зеро ки дасти Худо бар ман зарба расондааст.

Забур 102:11

Зеро, ба андозае ки осмон аз замин баланд аст, эҳсони Ӯ бар тарсгоронаш ба ҳамон андоза бузург аст.

Забур 71:20

Дуоҳои Довуд ибни Йисой ба охир расид.

Забур 88:7

Зеро кист дар фалак, ки ба Худованд баробар бошад? Кист аз фарзандони Худо, ки ба Худованд монанд бошад?

Ишаъё 53:3

Ӯ манфур буд ва радди мардум, дардманд ва ранҷур, ва мисли касе ки аз вай рӯй мегардонанд; Ӯ манфур буд, ва мо Ӯро писанд намекардем.

Ирмиё 38:6

Ва Ирмиёро гирифта, дар чоҳи Малкиёи писари подшоҳ, ки дар саҳни посгоҳ буд, андохтанд, ва Ирмиёро бо таноб фурӯд оварданд, ва дар чоҳ об набуд, балки лӯш буд, ва Ирмиё дар лӯш ғӯтид.

Ирмиё 43:6

Яъне мардон ва занон ва кӯдакон ва духтарони подшоҳ ва ҳамаи онҳоеро, ки сардори посбонон Набузаръадон назди Ҷадальё ибни Аҳиқом ибни Шофон боқӣ гузошта буд, ва Ирмиёи набӣ ва Борух ибни Нериёро гирифтанд,

Ирмиё 8:21

Аз шикасти духтари қавми худ шикастадил ҳастам, тирарӯй гардидаам; даҳшат маро фаро гирифтааст.