Наҳум 1:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Бар баҳр итоб менамояд, ва онро хушк мекунад, ва ҳамаи наҳрҳоро хушконидааст; Бошон ва Кармил пажмурда гаштааст, ва гули Лубнон пажмурда гаштааст.

Наҳум 1:4 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 8:1

Ва Худо Нӯҳ ва ҳамаи ҳайвонҳои ваҳшӣ ва ҳамаи чорпоёнро, ки бо ӯ дар киштӣ буданд, ба ёд овард; ва Худо боде бар замин вазонид, ва об фурӯ нишаст.

2 Подшоҳон 22:16

Ва маҷроҳои об намоён гардид, ва асосҳои коинот ошкор шуд, — аз итоби Худованд, аз вазиши боди ғазаби Ӯ.

Айюб 38:11

Ва гуфтам: „То ба ин ҷо биё, ва аз он набояд бигзарӣ, ва дар ин ҷо саркашии мавҷҳоят боздошта хоҳад шуд“?

Забур 104:7

Ӯ Худованд Худои мост; довариҳои Ӯ дар тамоми замин аст.

Забур 106:9

Зеро ки ҷони иштиёқмандро сер кардааст, ва ҷони гуруснаро аз нозу неъмат пур кардааст.

Забур 114:3

Камандҳои мамот маро фаро гирифт ва азобҳои гӯр маро дарьёфт; ба тангӣ ва ғаму ғусса дучор шудам.

Забур 114:5

Худованд бахшанда ва одил аст; ва Худои мо раҳмон аст.

Ишаъё 33:9

Замин мотам гирифтааст, ноком шудааст; Лубнон пажмурда шудааст, хушкидааст; Шорӯн мисли биёбон гардидааст, ва Бошон ва Кармил баргҳои худро рехтаанд.

Ишаъё 42:15

Кӯҳҳо ва теппаҳоро хароб хоҳам кард, ва тамоми набототи онҳоро хоҳам хушконид, ва наҳрҳоро ба ҷазираҳо табдил хоҳам дод, ва кӯлҳоро хоҳам хушконид.

Ишаъё 44:27

Ӯ ба варта мегӯяд: «Хушк шав, ва наҳрҳои туро хушк хоҳам кард!»

Ишаъё 51:10

Оё ту ҳамон нестӣ, ки баҳр ва обҳои вартаи азимро хушк кардаӣ, ва умқҳои баҳрро ба роҳе табдил додаӣ, то ки растагорон убур намоянд?

Ҳизқиёл 30:12

Ва Ман наҳрҳоро хоҳам хушконид, ва заминро ба дасти шарирон хоҳам супурд; ва заминро бо ҳар чи дар он аст, бо дасти аҷнабиён валангор хоҳам кард; Ман, ки Худованд ҳастам, гуфтам.

Ҳизқиёл 38:20

Ва моҳиёни дарьё ва мурғони ҳаво ва ҳайвоноти саҳро, ва ҳамаи хазандагоне ки бар замин мехазанд, ва ҳар одаме ки бар рӯи замин аст, ба ҳузури Ман хоҳанд ларзид, ва кӯҳҳо хароб хоҳад шуд, ва сахраҳо фурӯ хоҳад ғалтид, ва ҳар ҳисор бар замин хоҳад афтод.

Омӯс 1:2

Ва гуфт: Худованд аз Сион наъра мезанад, ва аз Ерусалим овози Худро мешунавонад, ва чарогоҳҳои чӯпонон мотам мегиранд, ва қуллаи Кармил хушк мешавад.

Омӯс 5:8

Ӯ, ки Парвин ва Ҷабборро офаридааст, ва зулмотро ба субҳ табдил медиҳад, ва рӯзро шаби торик мегардонад, ва обҳои баҳрро даъват менамояд, ва онҳоро бар рӯи замин мерезад, — Худованд исми Ӯст.

Матто* 8:26

Ба онҳо гуфт: «Эй сустимонҳо, чаро ҳаросонед?» Баъд бархоста, бодҳо ва баҳрро манъ кард, ва оромии комил барқарор шуд.

Еҳушаъ ибни Нун 3:16

Обҳое ки аз боло фурӯд меомад, ба масофаи бисьёр дур аз шаҳри Одом, ки дар ҷониби Сортон аст, мисли деворе бозистод, ва обҳое ки сӯи баҳри биёбон, яъне баҳри Намак, фурӯд меомад, тамоман қатъ гардид, ва қавм дар рӯ ба рӯи Ериҳӯ убур карданд.