Мико 1:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Ва кӯҳҳо дар таҳти Ӯ гудохта мешавад, ва водиҳо мекафад, мисли мум пеши оташ, мисли обе ки ба нишебӣ мерезад.

Мико 1:4 Iomraidhean Croise

Забур 46:6

Худо бо бонги шодӣ сууд кард, Худованд бо овози шох.

Забур 68:2

Маро наҷот деҳ, эй Худо, зеро ки обҳо то ба ҷонам расидааст.

Забур 97:5

Худовандро бо барбат бисароед, бо барбат ва бо овози тараннум.

Омӯс 9:5

Ва Худованд Худои лашкарҳо чун ба замин бирасад, он гудохта мешавад, ва ҳамаи сокинонаш мотам мегиранд, ва он сар то сараш мисли наҳр баланд мешавад, ва мисли дарьёи Нили Миср фурӯ менишинад.

Наҳум 1:5

Кӯҳҳо аз Ӯ ба ларза омадааст, ва пуштаҳо гудохта шудааст; ва замин аз ҳузури Ӯ ҷунбиш кардааст, ва ҷаҳон ва ҳамаи сокинони он низ.

Ҳабаққуқ 3:10

Кӯҳҳо Туро дида, ба ларза омад, селобҳо ҷорӣ шуд, варта овозашро баровард, мавҷҳояшро боло бардошт.

Ҳабаққуқ 3:6

Чун биистад — заминро ба ҷунбиш меоварад; чун назар афканад — халқҳоро ба ларза меандозад; ва кӯҳҳои азалӣ метаркад, пуштаҳои абадӣ паст мешавад; тариқҳои Ӯ ҷовидонист.

Закариё 14:4

Ва пойҳои Ӯ дар он рӯз бар кӯҳи Зайтун, ки аз тарафи шарқ рӯ ба рӯи Ерусалим аст, хоҳад истод; ва кӯҳи Зайтун аз миёнааш, аз шарқ то ғарб, ду тақсим шуда, дараи бисьёр калоне ба вуҷуд хоҳад омад, ва нисфи кӯҳ ба тарафи шимол, ва нисфи дигараш ба тарафи ҷануб ақиб хоҳад рафт.

Ошкорсозӣ* 20:11

Ва тахти бузурги сафед ва Нишинандаи онро дидам, ки аз ҳузури Ӯ осмон ва замин мегурехтанд, ва ҷое барои онҳо ёфт нашуд.

Доварон 5:4

Худовандо, вақте ки Ту аз Сеир берун омадӣ, вақте ки Ту аз дашти Адӯм қадамгузор шудӣ, замин ба ларза омад, осмон низ қатра боронид; абрҳо низ об боронид.