Матто* 4:6 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁶ Ва ба Ӯ гуфт: «Агар Ту Писари Худо бошӣ, Худро ба зер андоз; зеро ки навишта шудааст: „Ба фариштагони Худ дар бораи Ту амр ҳоҳад дод, ва Туро бар кафҳои худ бардошта хоҳанд бурд, ки мабодо пои Худро ба санге бизанӣ“».

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

⁶ ва ба Ӯ гуфт: «Агар Ту Писари Худо бошӣ, Худро аз ин ҷо ба пойин парто. Зеро дар навиштаҷот гуфта шудааст, ки „Худо ба фариштагони Худ дар бораи Ту фармон хоҳад дод ва онҳо Туро дар болои дастонашон хоҳанд бардошт, то ки поят ба санге назанад“».

Матто* 4:6 Iomraidhean Croise

Айюб 1:10

Оё Ту барои ӯ ва барои хонаи ӯ ва барои ҳар чизе ки ӯ дорад, гирдогирд ҳисор насохтаӣ? Амали дастҳои ӯро Ту баракат додаӣ, ва чорвои ӯ бар замин паҳн шудааст.

Айюб 5:23

Зеро ки бо сангҳои саҳро ту иттифоқ хоҳӣ кард, ва ҳайвоноти саҳро бо ту сулҳ хоҳанд баст.

Забур 34:20

Зеро ки на дар бораи сулҳу осоиштагӣ сухан меронанд, балки дар ҳаққи сулҳҷӯёни замин бӯҳтонҳои макромез мебофанд;

Забур 34:7

Зеро ки бе сабабе барои ман доми худро дар ҳафра пинҳон кардаанд; онро бе сабаб барои ҷонам кандаанд.

Матто* 4:4

Дар ҷавоб гуфт: «Навишта шудааст, ки „одамизод на танҳо бо нон зиндагӣ мекунад, балки бо ҳар калимае ки аз даҳони Худо барояд“».

2 Қӯринтиён* 11:14

Ва ин тааҷҷубовар нест: зеро ки худи шайтон шакли фариштаи нурро мегирад.

Ибриён* 1:14

Оё ҳамаи онҳо рӯҳҳои хизматгузор нестанд, ки барои хизмати онҳое фиристода мешаванд, ки вориси наҷот хоҳанд шуд?