Матто* 26:5 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁵ Лекин мегуфтанд: «На дар ид, мабодо дар байни мардум ошӯбе рӯй диҳад».

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

⁵ Аммо қарор карданд, ки ин корашонро дар рӯзҳои ид накунанд, мабодо мардум ба шӯр оянд.

Матто* 26:5 Iomraidhean Croise

Забур 76:10

Магар Худо омурзишро фаромӯш кардааст? Магар марҳаматҳои Худро дар вақти хашм бас кардааст? Село.

Масалҳо 19:21

Дар дили одам фикрҳо бисьёр аст, вале фақат нақши Худованд ба амал меояд.

Масалҳо 21:30

Ҳикмате нест, ва хираде нест, ва машварате нест бар хилофи Худованд.

Ишаъё 46:10

Оқибатро аз ибтидо, ва он чиро, ки ҳанӯз рӯй надодааст, аз қадим баён менамоям; Ман мегӯям: „Иродаи Ман иҷро хоҳад шуд, ва ҳар он чиро, ки хостаам, ба ҷо хоҳам овард“.

Навҳаҳои Ирмиё 3:37

Кист, ки чизе гуфта бошаду он чиз иҷро шуда бошад, бе он ки Худованд амр фармояд?

Матто* 14:5

Ва мехост ӯро ба қатл расонад, лекин аз мардум тарсид, чунки ӯро набӣ медонистанд.

Матто* 21:26

Ва агар гӯем, ки „аз инсон буд“, — аз мардум метарсем, зеро ки ҳама Яҳьёро набӣ медонанд».

Матто* 27:24

Пилотус чун дид, ки ҳеҷ гап фоида надорад, балки ошӯб бештар мегардад, об талабида, дасти худро дар назди мардум шуст ва гуфт: «Ман аз хуни Ин Одил барӣ ҳастам; шумо бидонед».

Марқӯс* 14:12

Дар рӯзи аввали иди фатир, ки барои фисҳ курбонӣ мекарданд, шогирдонаш ба Ӯ гуфтанд: «Куҷо мехоҳӣ, ки фисҳро бихӯрӣ, то рафта тайёр кунем?»

Марқӯс* 14:2

Лекин мегуфтанд: «На дар ид, мабодо дар байни мардум ошӯбе рӯй диҳад».

Марқӯс* 14:27

Ва Исо ба онҳо гуфт: «Ҳамаи шумо имшаб дар ҳаққи Ман ба васваса хоҳед афтод; зеро навишта шудааст: „Чӯпонро мезанам, ва гӯсфандон пароканда хоҳанд шуд“.

Инҷили Луқо 20:6

Ва агар гӯем, ки „аз инсон буд“, тамоми қавм моро сангсор хоҳанд кард, зеро яқин доранд, ки Яҳьё набӣ буд».

Инҷили Луқо 22:7

Ва рӯзи иди фатир, ки барраи фисҳро қурбонӣ кардан лозим буд, фаро расид.

Юҳанно* 18:28

Аз ҳавлии Қаёфо Исоро ба сарбозхона бурданд. Ва субҳ буд; ва онҳо ба сарбозхона надаромаданд, то ки наҷис нашаванд ва барраи фисҳро бихӯранд.

Корнома* 19:29

Тамоми шаҳр ба шӯр омада, ҳама якдилона сӯи тамошохона тохтанд ва Ғоюс ва Ористархусро, ки аз аҳли Мақдуния ва ҳамроҳони Павлус буданд, дастгир карда, бо худ кашида бурданд.

Корнома* 21:38

Оё ту ҳамон мисрие нестӣ, ки якчанд рӯз пеш аз ин, фитнае барангехта, чор ҳазор одамкушро бо худ ба биёбон бурд?»

Корнома* 4:28

То он чиро, ки бозуи Ту ва раъи Ту пешакӣ муқаррар карда буд, ба ҷо оваранд.