Матто* 23:3 - Китоби Муқаддас 1992 1999

³ Пас, он чи ба шумо гӯянд, ба ҷо оваред ва риоя кунед; лекин аз рӯи аъмоли онҳо рафтор накунед, зеро ки мегӯянд ва намекунанд;

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

³ Он чи онҳо шарҳ медиҳанд, гӯш кунед ва иҷро намоед. Лекин ба рафторашон тақлид накунед, чунки худи онҳо гуфтаҳояшонро иҷро намекунанд.

Матто* 23:3 Iomraidhean Croise

2 Вақоеънома 30:12

Дар Яхудо низ яди Худо буд, ки ба онҳо якдилӣ ато намуд, то ки ҳукми подшоҳ ва сарваронро бар тибқи каломи Худованд ба ҷо оваранд.

Хуруҷ 18:23

Агар ин корро бикунӣ, ва Худо ба ту чунин амр фармояд, он гоҳ метавонӣ истодагӣ намоӣ; ва тамоми ин қавм низ ба макони худ ба саломатӣ хоҳанд расид».

Матто* 21:30

Назди дигаре омада, ҳамон гапро гуфт. Вай дар ҷавоб гуфт: „Меравам, оғо“; ва нарафт.

Матто* 23:2

Ва гуфт: «Китобдонон ва фарисиён бар курсии Мусо нишастаанд;

Матто* 23:4

Борҳои гарон ва душворро баста, бар дӯши мардум мегузоранд, лекин худашон намехоҳанд онҳоро ҳатто бо як ангушт ҳаракат диҳанд;

Корнома* 5:29

Петрус ва ҳаввориён ба ҷавоб гуфтанд: «Ба Худо бояд итоат кард, на ба одамизод;

Румиён* 13:1

Ҳар шахс бояд ба ҳокимиятҳои боло итоат кунад; зеро ҳеҷ ҳокимияте нест, ки аз Худо набошад, ва ҳокимиятҳои мавҷуда аз ҷониби Худо барқарор шудаанд.

Такрори Шариат 4:5

Инак, чунон ки Худованд Худои ман ба ман амр фармудааст, фароиз ва аҳкомро ба шумо таълим додам, то ки шумо дар замине ки барои тасарруф кардани он ба он дохил мешавед, чунин амал намоед.

Такрори Шариат 5:27

Ту наздик шуда, ҳар он чи Худованд Худои мо бигӯяд, бишнав, ва ту ҳар он чиро, ки Худованд Худои мо ба ту бигӯяд, ба мо баён намо, ва мо шунида, ба амал хоҳем овард“.

2 Тимотиюс* 3:5

Ва намуди зоҳирии диндориро доранд, вале қуввати онро инкор мекунанд. Аз чунин шахсон канорагирӣ намо.

Титус* 1:16

Онҳо мегӯянд, ки Худоро мешиносанд, лекин бо аъмолашон Ӯро инкор менамоянд, дар ҳолате ки зишткор ва беитоат буда, ба ҳеҷ амали нек қобил нестанд.