Малокӣ 2:6 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁶ Шариати ҳақиқат дар даҳони ӯ буд, ва ноинсофӣ бар лабҳояш ёфт намешуд; дар осоиштагӣ ва ростӣ ба хузури Ман рафтор менамуд, ва касони бисьёрро аз гуноҳ боздошт.

Малокӣ 2:6 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 17:1

Вақте ки Абром наваду нӯҳсола буд, Худованд бар Абром зоҳир гардида, гуфт: «Ман Худои Қодирам; пеши Ман роҳ рав ва покдоман бош;

Ҳастӣ 6:9

Ин аст насаби Нӯҳ: Нӯҳ марди одил буд, ва дар насли худ покдоман; Нӯҳ пеши Худо роҳ мерафт.

Масалҳо 5:2

То ки фаросатро маҳфуз дорӣ, ва лабҳои ту донишро риоя намояд,

Ирмиё 23:22

Ва агар онҳо дар машварати Ман меистоданд, мебоист суханони Маро ба қавми Ман мефаҳмонданд, ва онҳоро аз роҳи бадашон ва аз аъмоли шариронаашон мегардонданд.

Дониёл 12:3

Ва хирадмандон мисли дурахши афлок хоҳанд дурахшид, ва онҳое ки бисьёреро ба адолат ҳидоят намудаанд, — мисли ситорагон хоҳанд буд то абад.

Ҳушаъ 4:6

Қавми Ман аз камии дониш нобуд шудаанд; азбаски ту аз дониш нафрат кардӣ, Ман низ аз ту нафрат кардам, то ки дигар барои Ман каҳонат нанамоӣ; ва азбаски ту шариати Худои худро фаромӯш кардӣ, Ман низ писарони туро фаромӯш хоҳам кард.

Матто* 22:16

Ва шогирдони худро бо ҳиродиён назди Ӯ фиристода, гуфтанд: «Эй Устод! Медонем, ки Ту ҳақгӯй ҳастӣ ва роҳи Худоро ба ростӣ таълим медиҳӣ ва аз касе парвое надорӣ, зеро ҳеҷ рӯбинӣ намекунӣ;

Марқӯс* 12:14

Онҳо омада, ба Ӯ гуфтанд: «Эй Устод! Медонем, ки Ту ҳақгӯй ҳасти ва аз касе парвое надорӣ, зеро ҳеҷ рӯбинӣ намекунӣ, балки роҳи Худоро ба ростӣ таълим медиҳӣ; оё ба қайсар ҷизья додан ҷоиз аст ё не? Бидиҳем ё надиҳем?»

Инҷили Луқо 1:6

Ҳар дуи онҳо пеши Худо одил буданд ва аз рӯи тамоми аҳком ва фароизи Худованд бекаму кост рафтор мекарданд.

Инҷили Луқо 20:21

Ва онҳо ба Ӯ савол дода, гуфтанд: «Эй Устод! Медонем, ки Ту ҳаққи гапро мегӯӣ ва меомӯзӣ, ва рӯбинӣ намекунӣ, балки тариқи Худоро ба ростӣ таълим медиҳӣ;

Корнома* 26:18

То ки чашмони онҳоро воз кунӣ, ва онҳо аз зулмот ба рӯшноӣ бароянд ва аз чанголи шайтон раҳо шуда, ба Худо руҷӯъ намоянд ва ба василаи имоне ки ба Ман меоваранд, омурзиши гуноҳҳо ва насибе дар миёни муқаддасон пайдо кунанд“.

Такрори Шариат 33:10

Дастуроти Туро ба Яъқуб таълим медиҳанд, ва шариати Туро ба Исроил; дар ҳузури Ту бухур мегузоранд, ва қурбонии сӯхтанӣ бар қурбонгоҳи ту.

Такрори Шариат 33:8

Ва дар бораи Левӣ гуфт: «Туммим ва урими Ту бар марди порсои Туст, ки варо Ту дар Массо имтиҳон кардаӣ, ва бо вай назди обҳои Мерибо низоъ намудаӣ;

Такрори Шариат 33:9

Вай дар бораи падар ва модари худ мегӯяд: „Ман онҳоро надидаам“, ва бародарони худро намешиносад, ва писарони худро намедонад; зеро ки онҳо каломи Туро риоя мекунанд, ва аҳди Туро ба ҷо меоваранд,

Ошкорсозӣ* 14:5

Ва дар даҳонашон макре нест; онҳо дар пеши тахти Худо беайбанд.

1 Подшоҳон 2:12

Валекин писарони Элӣ шахсони нобакор буданд: Худовандро намешинохтанд.