Ибриён* 9:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Ки дар он бухурдони тиллоӣ ва сандуқи аҳд буд, ки ҳама ҷояш тиллокӯб шуда буд, ва дар он зарфи тиллоие пур аз манн, асои шукуфтаи Ҳорун ва лавҳаҳои аҳд буд,

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

⁴ Дар он ҷо қурбонгоҳи тилло барои сӯзондани хушбӯйиҳо ва сандуқи аҳд буданд. Ҳама ҷойи сандуқи аҳд тиллопӯш шуда буд. Дар дарунаш зарфи тилло бо нони манна, асои шукуфтаи Ҳорун ва аҳду паймони дар рӯйи лавҳасангҳо навишташуда гузошта шуда буданд.

Ибриён* 9:4 Iomraidhean Croise

3 Подшоҳон 7:50

Ва тосҳо, ва оташгиракҳо, ва косаҳо, ва қошуқҳо, ва маҷмарҳо, — аз тиллои холис; ва ошиқ‐маъшуқҳо барои дарҳои хонаи дохилӣ, ки қудси қудсҳо бошад, ва барои дарҳои хона, ки толор бошад, — аз тилло.

3 Подшоҳон 8:21

Ва дар он, маконе барои сандуқи аҳди Худованд муҳайё намудам, аҳде ки Ӯ бо падарони мо, вақте ки онҳоро аз замини Миср берун овард, баста буд».

3 Подшоҳон 8:9

Дар сандуқ чизе набуд, ғайр аз ду лавҳи санг, ки Мусо дар Ҳӯриб дар он гузошт, вақте ки Худованд бо банӣ‐Исроил, ҳангоми берун омаданашон аз замини Миср, аҳд баст.

2 Вақоеънома 5:10

Дар сандуқ чизе набуд, ғайр аз лавҳҳое ки Мусо дар Хӯриб дар он гузошт, вақте ки Худованд бо банӣ‐Исроил, ҳангоми берун омаданашон аз Миср, аҳд баст.

Хуруҷ 26:33

Ва пардаро зери чангакҳо биовез; ва сандуқи шаҳодатро ба он ҷо, дар қафои парда биёр, ва парда қудсро барои шумо аз қудси қудсҳо ҷудо хоҳад кард.

Хуруҷ 31:18

Ва ба Мусо, вақте ки суханро бо вай дар кӯҳи Сино ба итмом расонид, ду лавҳи шаҳодат, алвоҳи сангин дод, ки бо ангушти Худо бар онҳо навишта шуда буд.

Хуруҷ 32:15

Ва Мусо тоб хӯрда, аз кӯҳ фурӯд омад, ва ду лавҳи шаҳодат дар дасташ буд, алвоҳе ки аз ду тарафаш навишта шуда буд: онҳо аз ин тараф ва аз он тараф навишта шуда буд.

Хуруҷ 34:29

Ва ҳангоме ки Мусо аз кӯҳи Сино фурӯд меомад, — ва ду лавҳи шаҳодат дар дасти Мусо буд, вақте ки ӯ аз кӯҳ фурӯд меомад, — Мусо надонист, ки пӯсти чеҳрааш, ба сабаби гуфтугӯи Худо бо ӯ, медурахшид.

Хуруҷ 37:25

Ва қурбонгоҳи бухурро аз чӯби ақоқиё сохт, ки дарозияш як зироъ, ва фарохияш як зироъ, яъне мураббаъ буд, ва қадаш ду зироъ; шохҳояш аз худаш буд.

Хуруҷ 39:35

Ва сандуқи шаҳодат ва дастакҳояш, ва сарпӯш;

Хуруҷ 40:3

Ва дар он ҷо сандуқи шаҳодатро бимон, ва пардаро бар сандуқ паҳн намо.

Ибодат 16:12

Ва маҷмари пур аз лахчаҳои оташро аз болои қурбонгоҳе ки дар ҳузури Худованд аст, ва ду мушт бухури муаттари сударо гирифта, ба пушти парда медарояд;

Ададҳо 17:10

Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Асои Ҳорунро пеши сандуқи шаҳодат аз нав бимон, то ки ҳамчун аломат барои абнои исьён нигоҳ дошта шавад, ва шиквае ки онҳо аз Ман мекунанд, хотима ёбад, ва онҳо намиранд».

Ададҳо 17:5

Ва чунин воқеъ хоҳад шуд, ки ҳар киро Ман интихоб намоям, асои вай гул хоҳад кард; бо ин Ман шикваҳои банӣ‐Исроилро, ки аз шумо мекунанд, аз ҷониби Худ сокит хоҳам намуд».

Ададҳо 17:8

Ва фардояш чунин воқеъ шуд, ки Мусо ба хаймаи шаҳодат даромад, ва инак, асои Ҳорун, аз хонадони Левӣ, гул карда ва ғунча баста, бодом оварда буд.

Такрори Шариат 9:11

Ва чунин воқеъ шуд, ки дар анҷоми чил рӯз ва чил шаб Худованд ду лавҳи санг, яъне алвоҳи аҳдро ба ман дод;

Такрори Шариат 9:9

Ҳангоме ки ман ба кӯҳ баромадам, то ки алвоҳи санг, яъне алвоҳи аҳдеро, ки Худованд бо шумо баста буд, бигирам, ва дар кӯҳ чил рӯз ва чил шаб истода, нон нахӯрдам ва об нанӯшидам;

Ошкорсозӣ* 11:19

Ва маъбади Худо дар осмон воз шуд, ва сандуқи аҳди Ӯ дар маъбади Ӯ зоҳир гардид; ва барқҳо ва садоҳо, ва раъдҳо ва заминҷунбӣ ва жолаи бузурге ба вуқӯъ омад.

Ошкорсозӣ* 8:3

Ва фариштаи дигаре омада, назди қурбонгоҳ истод, дар ҳолате ки маҷмари тилло дар дасташ буд; ва ба вай бухури бисьёре дода шудааст, то ки онро бо дуоҳои ҳамаи муқаддасон бар қурбонгоҳи пеши тахт тақдим кунад.