Ибриён* 7:3 - Китоби Муқаддас 1992 1999

³ Бе падар, бе модар, бе насабнома, дар ҳолате ки на ибтидои айём дорад, на интиҳои ҳаёт, балки ба Писари Худо монанд буда, ба сурати абадӣ коҳин мемонад.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

³ Дар бораи Малкисодақ дар ҳеҷ ҷо қайд нашудааст, ки падару модараш киҳо буданд, чӣ аслу насаб дошт ва умраш кай сар шудаасту кай ба охир расидааст. Маҳз аз ҳамин ҷиҳат вай ба Писари Худо монандӣ дошта, то абад дар хизмати коҳинӣ мемонад.

Ибриён* 7:3 Iomraidhean Croise

Хуруҷ 6:18

Ва писарони Қаҳот: Амром, ва Йисҳор, ва Ҳебрӯн, ва Узиил. Ва солҳои умри Қаҳот: саду сию се сол.

Ададҳо 1:18

Ва тамоми ҷамоатро дар рӯзи якуми моҳи дуюм ҷамъ карданд, ва онҳо насабномаҳои худро бар ҳасби қабилаҳо ва хонадонҳои худ, мувофиқи адади номҳо, аз бистсола ва болотар саросар эълон намуданд,

Матто* 4:3

Ва озмоишкунанда назди Ӯ омада, гуфт: «Агар Ту Писари Худо бошӣ, ба ин сангҳо бигӯй, ки нон шаванд».

Ибриён* 4:14

Пас мо, ки чунин Саркоҳини бузурге дорем, ки афлокро тай намудааст, ва Ӯ Масеҳи Писари Худост, эътирофи худро боматонат нигоҳ дорем.

Ибриён* 7:1

Зеро ки Малкисодақ, подшоҳи Салим, коҳини Худои Таоло, — ҳамон касе ки ба пешвози Иброҳим баромад ва ӯро баракат дод, вақте ки ӯ баъд аз шикаст додани подшоҳон бармегашт,

Ибриён* 7:17

Зеро ки шаҳодат дода шудааст: «Ту коҳин ҳастӣ то абад, ба монанди Малкисодақ».

Ибриён* 7:2

Ва Иброҳим ба вай аз ҳар чиз даҳьяк дод, — вай, аввалан, мувофиқи маънои номаш подшоҳи адолат аст ва сонӣ подшоҳи Салим низ, яъне подшоҳи осоиштагӣ,

Ибриён* 7:6

Аммо ин касе ки аз авлоди онҳо ба вуҷуд наомадааст, аз Иброҳим даҳьяк гирифт ва соҳиби ваъдаро баракат дод.